evodammer speelt gitaar.Niet op een hoog niveau
maar een Des-maj7(-5)-akkoord kan hij nog wel vinden
Ik doe dat al vele jaren als begeleiding van een hele goed pianist.
Iemand die niet alleen muzikaal en technisch op een hoog niveau speelt
maar een muzikant waarvan ook veel muzikale - en levens-ervaring
in zijn muziek doorklinkt. Dat hóren mensen. Dat vinden ze mooi.
Wij maken échte levende muziek die niet door een geluidsinstallatie is te evenaren. Muziek waar je naar kunt luisteren maar waarbij je ook nog
een gesprek kunt voeren zonder elkaar in de oren te moeten toeteren.
Waar vind je dat nog ?
Een erebaan dus om daar op mijn plank-met-zes-snaren
bij te mogen mee-pling-plongen.
We mochten dit weekend twee keer in de Grote Kerk spelen.
Daar was een evenement en er was vraag naar wat prettige achtergrondmuziek.
En als de Vrienden Van De Grote Kerk je vragen.....................dan doe je dat.
Het is er hooguit iets te koud maar dat maakt de speciale akoestiek weer helemaal goed.
Weer eens wat anders dan een kroeg - recreatiezaal of verenigingsgebouw.
Toen we klaar waren en het slotakkoord van het laatste nummer nog nagalmde
werden we verrast door applaus.
Dat gebeurt lang niet altijd.
Vaak worden muzikanten die een beetje op de achtergrond wat aan de sfeer bijdragen
for granted genomen. Je treedt niet op - je bent muzikale inventaris. Part of the deal.
Soms roept iemand nog door de microfoon: "met dank aan de muzikanten - geef ze een applaus !"
waarna een al-of-niet-verplicht klapje-klapje-klap je deel is.
Je bedankt je publiek met een handgebaartje - pakt je spullen in - roept "doei" en gaat weer.
Lekker gespeeld of niet - klus geklaard - job done.
Niet deze keer.
Er klonk een applaus dat als een golf aanzwol - door de ruimte rolde en nog lang na-echode.
Een spontane welgemeende blijk van waardering.
En in zo'n prachtige (kerk-)ruimte klinkt dat helemaal mooi.
Ik schrijf dit niet om aandacht te trekken of aan te geven hoe goed we al-of-niet zijn.
Dat is aan u.
Ik vertel u dit omdat het mij ontroerde dat 100-en mensen die elkaar niet of nauwelijks kennen
- voor even in zo'n gebaar met elkaar verbonden -
gezamenlijk misschien wel de mooiste muziek van de hele dag maakten.
edamvolendamdigitaal@xs4all.nl
After the rain comes the rainbow
Weer eens wat anders dan een kroeg - recreatiezaal of verenigingsgebouw.
Toen we klaar waren en het slotakkoord van het laatste nummer nog nagalmde
werden we verrast door applaus.
Dat gebeurt lang niet altijd.
Vaak worden muzikanten die een beetje op de achtergrond wat aan de sfeer bijdragen
for granted genomen. Je treedt niet op - je bent muzikale inventaris. Part of the deal.
Soms roept iemand nog door de microfoon: "met dank aan de muzikanten - geef ze een applaus !"
waarna een al-of-niet-verplicht klapje-klapje-klap je deel is.
Je bedankt je publiek met een handgebaartje - pakt je spullen in - roept "doei" en gaat weer.
Lekker gespeeld of niet - klus geklaard - job done.
Niet deze keer.
Er klonk een applaus dat als een golf aanzwol - door de ruimte rolde en nog lang na-echode.
Een spontane welgemeende blijk van waardering.
En in zo'n prachtige (kerk-)ruimte klinkt dat helemaal mooi.
Ik schrijf dit niet om aandacht te trekken of aan te geven hoe goed we al-of-niet zijn.
Dat is aan u.
Ik vertel u dit omdat het mij ontroerde dat 100-en mensen die elkaar niet of nauwelijks kennen
- voor even in zo'n gebaar met elkaar verbonden -
gezamenlijk misschien wel de mooiste muziek van de hele dag maakten.
edamvolendamdigitaal@xs4all.nl
Let's say goodbye with a smile dear
Just for a while dear we must part
Don't let the parting upset you
I'll not forget you sweetheart
We'll
meet again, don't know where, don't know when
But
I know we'll meet again some sunny day
Keep
smilin' thro' just like you always do
Till
the blue skies drive the dark clouds far away
So
will you please say hello
To
the folks that I know
Tell
them I won't be long
They'll
be happy to know that as you saw me go
I
was singing this song
We'll
meet again, don't know where, don't know when
But
I know we'll meet again some sunny day
After the rain comes the rainbow
You'll see the rain go, never fear
We two can wait for tomorrow
Goodbye to sorrow my dear
We'll
meet again
don't know where
don't know when
don't know where
don't know when
But
I know we'll meet again
some sunny day
some sunny day
Keep
smilin' thro' just like you always do
Till
the blue skies drive the dark clouds far away
So
will you please say hello
To
the folks that I know
Tell
them I won't be long
They'll
be happy to know that as you saw me go
I
was singing this song
We'll
meet again, don't know where, don't know when
But
I know we'll meet again some sunny day
