van alles te doen in het limburgse plaatsje Thorn.
Er zijn daar twee harmonie-orkesten die elkaar tot-op-het-bot bestrijden.
De Bokken (koninklijk)
en
De Geiten (kerkelijk)
Gisteren mochten ze beiden - gescheiden-vol-vuur - elk apart voor de koningin spelen.
Die lachte maar wat. En zwaaide maar wat. Deed of ze het mooi vond.
Volgens mij denkt een échte majesteit in zo'n geval:
waarom spelen ze niet samen ?
Dat is waar muziek voor is.
Iets moois sámen doen.
Met elkaar en voor elkaar.
Dat zou mijn koninklijke hart goed doen.
Misschien had de majesteit dat ook hardop moeten zeggen.
Wij hebben hier in de gemeente ook muziekgezelschappen
die hun kwijnende bestaan
zouden kunnen verlichten
door samen te gaan.
Wat zou daar nou op tegen kunnen zijn ?
Op het prikbord van evodammer hangen al langer een paar krantenknipsels.
Over twee lokale brandweerkorpsen waarvan de een beter blust en de ander sneller-ter-plaatse-is ?
Over twee lokale EHBO-verenigingen waarvan de een beter verbindt en de ander liefdevoller verzorgt ?
Over twee club- en buurthuiswerken waar je bij de een als kind of buurt beter af bent dan bij de ander ?
Ik zou daar met gemak vergelijkingen bij kunnen doen over lokale kranten - websites en politiek -
ons lokale onderwijs en sport niet te vergeten.
Kortom: van alles dubbelop en liever tegen-elkaar dan met-elkaar.
Genant hè ?!
En dan nu weer recent het gezeur dat er in het Volendamse
door de majesteit minder lintjes zijn uitgedeeld
dan in het Edamse deel van onze gemeenschap.
Maakt dat uit dan ?
Dit soort kommen-concurrentie - ook als die door het verleden is bepaald -
is achterhaald en destructief.
Vaak aangewakkerd en in stand gehouden door mannen-in-jurken
of autoriteiten-met-een-alfa-mannetjes-syndroom
(ook als ze van het vrouwelijk geslacht zijn overigens)
en gesteund door vazallen die vanuit hun werk of hobby
of onder het mom van "humor"
geen gelegenheid onbenut laten
de verschillen te benadrukken en de gemeenschappelijkheden te veroordelen.
Teveel mensen met minder edele motieven dan ze voorgeven
blijven maar in "hún" kommenstrijd geloven.
Uit een soort van eigenbelang. Eigenbelang dat vooral op angst is gestoeld.
Gemeenschappelijke belangen zijn daarvan - als altijd - het slachtoffer.
De majesteitelijke weg zou zijn:
communiceren i.p.v. concurreren.
samen sta je sterker - vereen de krachten - benut elkaars talenten.
evodammer schreef vorig jaar al als een van zijn eerste blogs over dit onderwerp
maar het thema: eenheid-in-verscheidenheid kwam natuurlijk vaker ter sprake.
http://evodammer.blogspot.com/2010/10/klaphekdenken.html
een citaat (let je ff op evodommer ?) wil ik u niet onthouden
Niet eens bewust maar uit gewoonte.
Ik schrijf mijn adres vanaf nu als EdamVolendam.
Om postbezorgend Nederland
niet teveel te stressen voor de handigheid
met een streepje onder "mijn" wijk.
Mensen die in de kom Volendam wonen
zouden het zo kunnen doen: EdamVolendam
Of.......als het teveel zielepijn geeft:
VolendamEdam
Nu - ruim een half jaar later -
is het mij al een gewoonte geworden.
Een goede gewoonte al zeg ik het zelf.
Met aan de ene kant begrip voor de oudere generatie
- ze zijn met dat wij/zij-denken opgevoed (lees: vergiftigd)
maar aan de andere kant ook
de verantwoordelijkheid naar de jeugd - toe
- geef onze jongeren mee dat vroeger niet alles beter wasen dat kommenstrijd geen toekomst heeft.
edamvolendamdigitaal@xs4all.nl
