dinsdag 6 mei 2014

Rood Wit Blauw en Oranje


Ik herinner mij het verhaal dat in de Tweede Wereldoorlog huisvrouwen als teken van protest
de was zó ophingen dat zich aan de waslijn de Nederlandse vlag vormde. Of dat er uitbundig teveel oranje aan hing. Soms nog een hele opgave want gekleurde kleding en goed waren niet zo gewoon als ze dat tegenwoordig zijn.

En dat ze daar door collaborerende medelanders of misschien zelfs wel de bezettende autoriteiten op aangesproken werden en 'vriendelijk verzocht' (lees: 'op straffe van') er op te letten dat dit
niet weer zou gebeuren.

Onze buurvrouw
is te jong
om actief en bewust
zo'n daad
van verzet te herhalen.

Het is stom toeval
dat deze was
er zo hangt
en toeval
dat ik het zag.

Toen ik haar
in het kader van
'opa vertelt'
op wees
(je staat als buurman toch maar foto's te maken van iemand zijn privé) kon ze er
wel om lachen.

Toch heeft het wel iets: op Bevrijdingsdag
zulkse was buitenhangen.





Als symbool van wat vrijheid óók is:
dat je zelf uitmaakt waar je wat en hoe en waarom in je eigen tuin laat wapperen.

Als voorbeeld van die 1000-en leuke en goede dingen die we - zonder er verder over na te hoeven denken - sinds 1945 weer gewoon hebben - kunnen - mogen doen of laten.




Zoekend op GOOGLE naar dit verhaal kwam ik op de links hieronder.
Zeer de moeite waard om even te bekijken.