Herinnering

Toen evodammer nog klein was gebeurde het bij gelegenheid
(en dat was toen echt nog een uitzondering) dat er alcohol werd gedronken.

Bij hele speciale gelegenheden werd de wijn - sherry - cognac - jenever of bier
door mijn vader en moeder gedronken uit een glas met een zilveren (verzilverde) voet.

Mijn ouders kregen dat soort glaswerk (toen best wel duur /luxe) van iemand als dank voor
de zorg en de levensvreugde die ze hem jarenlang gaven. Het woord 'mantelzorg'
was nog onbekend maar bij ons thuis dagelijkse praktijk.

Voor zichzelf zouden mijn vader en moeder deze serie glaswerk nooit gekocht hebben.
Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg.
Maar ze waren er toch ook wel een-soort-van rijk mee.

Een glas met een zilveren voet. Dat was toentertijd een dingetje.

Ik vond dat bloedstollend spannend
(zulkse glazen kwamen echt niet
elke dag uit de kast)
en als deze glazen op tafel stonden
gaf dat ook mij een gevoel van écht feest.

Zelfs als mijn exota uit een gewoon
bekertje kwam.

Nu is alleen het bierglas nog over.
En ik heb het ge-erfd.

Een keer per jaar drink ik daaruit
- contemplerend - een biertje.


Als eerbetoon aan geweldige ouders
de heerlijke jeugd - en goede opvoeding die ze mij gaven.

Het - 'tuinpad-van-mijn-vader&moeder-gevoel'

Die tijden zijn voorbij.
De herinnering niet.

Ik was een kind, hoe kon ik weten

Dat dat voorgoed voorbij zou gaan.

'Het Dorp'

https://songteksten.net/lyric/3753/53912/wim-sonneveld/het-dorp.html

https://youtu.be/vU81BRBZNnw