'je kunt een kind uit de oorlog halen
maar hoe haal je de oorlog uit een kind ?'
Is het uitgangspunt van organisaties als Amnesty International - War Child
en Unicef e.v.a. die zich zorgen maken over en werken aan dit thema.
Ik trof na afloop van de kermis
een jongeman die een tas vol
plastic pistooltjes -geweren - pijl&boog - mes - zwaard - handgranaten en allerlei ander plastic wapentuig meezeulde .
Allemaal gewonnen op de kermis.
De jonge ouders vonden het maar zo-zo en mevrouw evodammer en ik zagen het ook met een-soort-van lede ogen aan.
Voor jongetjes is wapens- speelgoed
heel normaal. 't Hoort erbij.
Maar zóveel en zó levensecht ?
En in de combi met kermis ?
Het klapperpistooltje en plastic zwaard dat evodammer zich uit zijn jeugd herinnert
vallen er bij in het niet.
De pedagogische discussie wil ik graag vermijden en u besparen.
De gevolgen van deze kermis-zooi
zijn namelijk eigenlijk heel positief:
Dit wapentuig werkt niet - is na één keer stuk
of voldoet niet aan de verwachtingen.Wapens zijn schone schijn waar je niks aan hebt.
Dat is een goede boodschap.
En ik vind het dan weer op straat.
Oorlogs-speelgoed dat snel zwerfafval wordt.
Misschien een goed voorbeeld
voor al die miljoenen 'grote jongens' in de wereld
met dat wel maar-al-te-echte wapentuig:
minder oorlog voeren en meer naar de kermis gaan.
klik op een afbeelding
voor een vergroting
Als bij elke oorlogzijn er slachtoffers.
In dit geval dit allerschattigste
knuffelige ezeltje
dat verdronk in de Voorhaven.
Zover is oorlog
mentaal en fysiek
- gelukkig maar -
bij ons vandaan
dat ik dit toch óók
best wel zielig vind.
edamvolendamdigitaal@xs4all.nl
