Nu het functioneren van sommige gemeenteraadsleden hier in EdamVolendam
nogal ter discussie lijkt te staan, hieronder bijzondere een column die misschien wel
een heel andere licht op de zaak kan werpen.
Een gemeenteraadslid is geen volksambtenaar
Ik heb wel eens meelij met raadsleden die tot diep in de avond in lelijke zaaltjes zitten, met een lauw kopje koffie, boven hoge stapels papier. Om te spreken over ‘beleidskaders’ en ‘structuurvisies’.
Als een soort volksambtenaar, die nog eens naar alle plannen kijkt, of alles wel klopt.
Een raadslid hoort een volksvertegenwoordiger te zijn. Niet iemand die meepraat over hoofdlijnen, maar actie onderneemt en onderzoek doet. ‘De voordeur zit altijd aan de achterkant,’ zegt Remi Poppe, voor mij nog steeds het prototype van het ideale raadslid.
De ‘Poppe-methode’
Een raadslid dat iets wil weten moet niet de geëffende paden bewandelen, door stukken van ambtenaren te lezen, maar zelf onderzoek doen. Remi Poppe was vanaf 1978 raadslid in Vlaardingen, tot hij in 1994 – samen met Jan Marijnissen – het eerste Tweede Kamerlid werd voor de SP. Over deze activist schreef Karel Glastra van Loon (bekend van De Passievrucht) De Poppe-methode, waarin hij beschreef wat Poppe tot zo’n goede volksvertegenwoordiger maakt:
Hij bezoekt de plaats van het delict, praat met alle mogelijke getuigen en betrokkenen, volgt het spoor van verdachte personen. Hij speurt naar............lees verder
