Dolf Janssen: Doe iets
Een paar weken geleden liep ik hard,
althans, redelijk hard.
Ik naderde de Ouderkerker Plas,
een plas niet ver van Abcoude.
Er stond een auto geparkeerd met vrij uitzicht op rietkragen en trekvogels, die zich opmaakten voor
de lange vlucht zuidwaarts.
Het zijraampje van de auto ging zzzzzz open en een hand deponeerde een grote, lichtbruine papieren zak gelardeerd met een felrode hoofdletter M, en gevuld met afval, in de berm.
Zzzzzz, daar ging 't raampje alweer dicht.
althans, redelijk hard.
Ik naderde de Ouderkerker Plas,
een plas niet ver van Abcoude.
Er stond een auto geparkeerd met vrij uitzicht op rietkragen en trekvogels, die zich opmaakten voor
de lange vlucht zuidwaarts.
Het zijraampje van de auto ging zzzzzz open en een hand deponeerde een grote, lichtbruine papieren zak gelardeerd met een felrode hoofdletter M, en gevuld met afval, in de berm.
Zzzzzz, daar ging 't raampje alweer dicht.
Met als enig voordeel dat
ik de afzichtelijke muziek die uit de auto stroomde niet meer hoorde en in
plaats daarvan gewoon weer de wind en het water en die vogels. Tien seconden
later was ik bij de auto. Ik remde af, pakte de zak op - inderdaad, hij rook
naar frituurresten en milkshake -, tikte tegen het raampje, zag een vrij
verbijsterde blik, maar, verdomd, zzzzzz, het raampje opende zich half, ik zei
'volgens mij verloren jullie net wat' en propte meteen de zak terug de auto in.
En versnelde zo soepel als je van een man van 50 mag verwachten.
En versnelde zo soepel als je van een man van 50 mag verwachten.
U denkt:
jongen, zou je dat nou wel gedaan hebben, want zo'n auto met twee boze mannen
gevoed door broodjes opgewarmd vleesafval rijdt vast veel harder dan jij. En
daar heeft u best gelijk in, maar toch vind ik dat je het moet doen.
Op dit moment is er een vrouw in ZuidHolland, ze heet Anne, dagelijks aan het wandelen en hardlopen met als enige taak, zichzelf opgelegde taak, om zoveel mogelijk zwerfafval op te rapen en mee te nemen naar een plek waar het meer thuishoort dan in bermen en andere groenstroken.
Ze loopt elke dag, en haalt helaas heel veel op, elke dag weer.
Ze wordt trouwens ondersteund door een groep die zich KLEAN noemt, K L E A N, en dat staat voor Klagen Loont Echt Absoluut Niet. Filosofie van deze groep:
ik erger me niet aan zwerfafval, ik raap het op.
Ook bij hen, en bij Anne, zou u kunnen denken: waarom zou je, of een variant daarvan.
Al was het maar omdat je het, hoeveel je ook opraapt, altijd lijkt te verliezen
van de wegwerpers.
En toch vind ik dat je het moet doen, althans, niet dat u iets moet, want daar houdt u niet van, maar dat het mooi is om het te doen, dat het laat zien dat je betrokken bent bij waar je woont en bij de natuur waar je van geniet, that you give a fuck, als ik het even in mijn moerstaal mag zeggen.
Op dit moment is er een vrouw in ZuidHolland, ze heet Anne, dagelijks aan het wandelen en hardlopen met als enige taak, zichzelf opgelegde taak, om zoveel mogelijk zwerfafval op te rapen en mee te nemen naar een plek waar het meer thuishoort dan in bermen en andere groenstroken.
Ze loopt elke dag, en haalt helaas heel veel op, elke dag weer.
Ze wordt trouwens ondersteund door een groep die zich KLEAN noemt, K L E A N, en dat staat voor Klagen Loont Echt Absoluut Niet. Filosofie van deze groep:
ik erger me niet aan zwerfafval, ik raap het op.
Ook bij hen, en bij Anne, zou u kunnen denken: waarom zou je, of een variant daarvan.
Al was het maar omdat je het, hoeveel je ook opraapt, altijd lijkt te verliezen
van de wegwerpers.
En toch vind ik dat je het moet doen, althans, niet dat u iets moet, want daar houdt u niet van, maar dat het mooi is om het te doen, dat het laat zien dat je betrokken bent bij waar je woont en bij de natuur waar je van geniet, that you give a fuck, als ik het even in mijn moerstaal mag zeggen.
Ik denk dat de makkelijke weg altijd de weg is van niet-reageren, van het zal mijn tijd wel duren, van je kan je maar beter niet bemoeien, van ben ik mijn broeders hoeder?!
En dus kies ik, geregeld, voor die iets moeilijker weg. Ik bemoei me echt niet overal mee, ik spreek echt niet doorlopend mensen aan op hun gedrag, maar als het een kan, als ik het even kan, ja, dan toch wel…. Lees verder
Dolf Jansen sprak deze column in op het programma "Vroege Vogels"
en die hebben ook een hele leuke website: http://vroegevogels.vara.nl
