De Geboorte Van Een Nieuwe Gemeente ?

datum:  23 oktober 2013

bron: Peter Louter

http://hardewoorden.blogspot.nl


Is er in de gemeenteraadsvergaderingen van 17 oktober 2013 in de raadszaal van Edam-Volendam een nieuwe gemeente geboren? Die vraag kunnen we rustig met nee beantwoorden. Als er van iets sprake is geweest, is dat de verwekking van een nieuwe gemeente. Ik was erbij. Edam-Volendam en Zeevang besloten als partners samen iets nieuws te verwekken. Geen gehijg, gekreun of zweet bij deze daad, hooguit, maar dan in bureaucratische taal, de uitspraak: “Ja, ik wil”, en dat met overtuiging  door beiden. Het zal langer dan negen maanden duren voor we met de boreling kennis kunnen maken. De verwekkers zullen het niet overleven. Het is dus een daad van ultieme zelfopoffering.

Zo wordt geschiedenis gemaakt.
Er waren geen bloemen, slingers, vreugdevuren, champagne of toespraken, want het bijgeloof wil dat je daarvan afziet bij zo’n teer begin. Daarmee moeten we wachten tot de boreling na de draagtijd het licht zal zien. Toch was het een opmerkelijke gebeurtenis als je het coalitie-akkoord er op na slaat.

Daarin staat geschreven:  “Een ander expliciet aandachtspunt is de samenwerking met de omliggende gemeenten en specifiek die met de gemeenten Waterland en Zeevang. We zijn bereid deze samenwerking uit te breiden, als dit voor ons voordelen brengt. Onze eigen autonomie, identiteit en cultuur staan daarbij voorop.” 

Zo’n coalitie-akkoord zou je als een belofte aan de bevolking kunnen zien. "Kijk", zeggen de coalitiepartijen: “Hier zijn we het over eens geworden namens u en dit gaan we uitvoeren”.

In de praktijk gaat het anders
en daaruit kun je geen andere conclusie trekken
dan dat papier geduldig is.
De eerste die de belofte zonder omhaal dumpte,
was coalitiepartner PvdA.
De anderen namen eerst de tijd om nog wat na te denken.



VD|80, de partij die het dichtst bij de bevolking van Volendam zegt te staan, had heel wat meer moeite met het aanzoek van Zeevang. De partij had heel wat vragen en bedenkingen, die overigens niet door haar wethouder in het college van B&W leken te worden gedeeld. Ze steunde het naar een fusie strevende beleid van het college. VD|80 meende dat er voor de bevolking er onvoldoende informatie beschikbaar was om een juist beeld te krijgen en klaagde over het feit dat het college een aantal van haar vragen niet of onvolledig beantwoordde. In een stevige mail seinde ze het college: “We gaan er van uit dat die telefonische enquête pas gehouden wordt als de antwoorden op onze vragen zijn gegeven en bekend gemaakt zijn aan de bevolking”. 

In haar antwoord aan VD|80 laat het college weten dat ze de bij de telefonische enquête te stellen vragen al heeft vastgesteld en niet van plan is om de procedure anders te laten verlopen dan al was gepland en dat de voorbereiding van de enquête al is gestart.  Ten overvloede laat ze daarbij nog weten ‘het niet gebruikelijk te achten dat antwoorden op vragen specifiek kenbaar worden gemaakt aan de bevolking’. Die merkwaardige toevoeging die een aansporing bevat om de antwoorden van het college ‘onder de pet’ te houden, heeft me verwonderd. Kennelijk wenst het college geen volledige transparantie en zeker niet op het gevoelige punt van een fusie-voornemen.

VD|80 heeft er niets mee gedaan. Ze heeft in de raad geen misbaar gemaakt en ook de ledenraad niet bij elkaar geroepen om haar eigen achterban te peilen. Dat had misschien wel gemoeten. Bij het onderwerp ‘samenwerking’  in haar verkiezingsprogramma vermeldt ze immers:

Daarbij moet echter te allen tijde voorop staan 
dat de gemeente Edam-Volendam zelfstandig blijft. 

VD|80 stond er op dit punt alleen voor. Coalitiegenoot PvdA koos,
ondanks het coalitieprogramma,  van meet af aan voor fusie en ook het CDA haakte na enige aarzeling daarbij aan. De eigen wethouder Marisa Kes achtte zich kennelijk ook niet aan het verkiezingsprogramma van haar partij en aan het later gesloten coalitie-akkoord gebonden. Ze ging haar eigen weg. Wie de gang van zaken analyseert, komt onder meer uit bij het kritieke punt dat consequent verzet van VD|80 wethouder Kes (en van haar ex-collega Runderkamp) binnen het college, een wereld van verschil had kunnen maken. Bepaald geen glansrol dus van deze dame.

Bij de verwekkingsceremonie van de nieuwe gemeente wilde VD|80 kennelijk niet de boze petemoei zijn. In een stemverklaring maakte de partij duidelijk dat ze in de raad tegen het fusiebesluit had gestemd.  Aan die tegenstem wilde ze nu het om een herindelingsbesluit ging niet langer vasthouden.
Zo stemde de gemeenteraad uiteindelijk unaniem voor het voorstel. Of er druk is uitgeoefend op VD|80 om tot unanimiteit te komen is niet bekend, maar onwaarschijnlijk is het niet.

De enige lichte wanklank kwam van Nico van Straalen (GrL) die het college opriep aan draagkracht voor het besluit onder de bevolking te werken omdat aan die draagkracht nog het nodige schort. Die woorden werden van verschillende kanten beaamd.

Wie het bovenstaande overziet zal zich afvragen of het niet beter is als politici eerst en vooral gaan werken aan het herstel van het vertrouwen in de politiek onder de bevolking. Of (nadenkertje) aan het vertrouwen van de politiek in de bevolking.