een paar kaarsjes op de pleintafel. Voor de sfeer&gezelligheid maar ook als symbool.
Daarvoor worden geld - waxinelichtjes - kaarsen en lampolie collectief bijeengebracht.
Een paar jaar geleden was er opeens een kandelaartje weg.
Ik zág het - als een dansend dwaallichtje - in de donkere septemberavond wegzweven
.
Een korte zoektocht leerde dat een jongemanen zijn (kersverse ?) vriendin
op het aanpalende speelveldje op een bankje - bij (ons) kaarslicht -
zaten te zoenen. Zó romantisch !
En het kandelaartje werd de volgende dag keurig teruggezet.
Nu zijn we er sinds gisteravond weer een kwijt.
Hij was zomaar opeens weg. Niet meer te vinden.
Het was een dingetje van niks ( € 0,50 op de waterdag).
Toch is het vervelend te ontdekken dat spullen van een ander(in dit geval van ons) worden meegenomen en - tot nu toe -
niet teruggebracht/teruggevonden.
Als we in ruim 6 jaar tijd
(dat is +/- 2200 avonden x 3 buitenkandelaartjes)
3 x een vermissing of schadegevalletje hebben gehad
(dus we hebben het hier over 0,045% aan "schade")
mogen we toch eigenlijk ook niet klagen
over de sfeer en de veiligheid van de buurt.
En ach; het is kermis.
De liefde hangt in de lucht.
Ik hoop maar dat ons - ongevraagd geleende - lichtje
weer bij iets of iemand of ergens de romantiek heeft bevorderd.
Ik hoop ook - misschien tegen beter weten in -
dat het vandaag of morgen weer op zijn vertrouwde plek
op onze pleintafel staat.
Voor de sfeer&gezelligheid op ons pleintje
maar ook als symbool van het geloof in het goede van mens.
jacobpeteys@telfort.nl
