Een Mooi Stukkie Hout

"Het is evengoed een mooi stukkie hout"
constateert mevrouw evodammer
als ze belangstellend komt kijken
hoe ik onze buitendeur aan het schuren ben.

Een mooi stukkie hout........
Als deze deur - even oud als het huis - kon vertellen.........

Hij is in ieder geval uit een tijd dat hardhout
nog geen fout hout was. Althans
dat wisten we toen nog niet.

Als ik bedenk dat ik deze deur (op stille dagen wat minder / op drukke dagen wat meer) minimaal 10/15 x per dag
open en dicht doe - en dat dan dus ruwgeschat zo'n
5.000 keer per jaar doe en dat al 30 jaar - kom ik op
150.000 per persoon. Samen met  de andere bewoners
en de visite misschien wel een half miljoen deurbewegingen (was het de staatsloterij maar)

Deze deur die gewenste gasten gastvrij binnenliet
en ongewenste gasten zoals inbrekers - buurtkatten
en muggen&vliegen (en een enkel zich daarmee verhoudend familie-lid) buitensloot.

Een deur die ons beschermt tegen wind&regen&kou.

Vol krassen, butsen en deuken van het botsen met fietsen - brommers - tuingereedschap en onhandig grote dingen
die tóch naar binnen moesten.

Een deur die verhuizingen en verbouwingen meemaakte
en bijna alles dat we in de afgelopen 30 jaar verzamelden
aan bezittingen of juist kwijt wilden langs zag komen.

Als deze deur kon vertellen.........

Daar zet je geen verafbrander op. 

Daar gaat geen nietsontziende schuur machine tegenaan. 

Zoiets martel je niet met verfafbijt.

Zo'n deur schuur je - liefdevol - met de hand.

Een geduldwerkje. Maar geduld hoort bij onze deur.

Stukje-bij-beetje de oude laag opschuren.

Het is een gevoelskwestie. 

Het is een band tussen deze deur en mij.

Het is emotie. Het is magie.

Ook het schilderen straks wordt een
symbiotisch wonder tussen mens&ding.
Het zingen van de kwast over het vragende hout.............
de levende nervering en het glanzend resultaat.
De stap achteruit en de bewondering
voor deur en deurganger




De oude deur - als nieuw - maar niet té -
is weer voor vele jaren ons visitekaartje.

U mag aan onze deur best zien dat hier geleefd is
en nog steeds geleefd wordt.

Opdat hij niet eindigt
als deze soortgenoot
maar ons nog lang&doeltreffend
zal dienen, beschermen en gelukkig maken.