Ik was gisteren een stukje wandelen met moeder-evodammer.
Zij zag sneeuwklokjes die deze dagen overal hun elegante kopjes opsteken.
Ik zag zwerfvuil: vuurwerkresten die er - godbetert - al bijna 10 weken liggen.
Zij geniet
van het mooie
dat er te zien is.
("kijk eens wat mooi !")
Ik erger mij
("kijk eens
wat een zooi !")
en kan er niet
omheen kijken.
Zou het een leeftijdskwestie
zijn ?
Dat ik over 25 jaar
óók in milde wijsheid
om me heen
kan kijken
en het mooie zien
dat de natuur
ons biedt ?
De ergernis
om zwerfvuil voorbij ?
Natuurlijk
heb ik deze
vuurwerk-resten
meegenomen
want
- werktuiglijk -
in mijn zak gestoken.
"Wat grappig", zegt moeder evodammer
"vroeger zei ik altijd dat jullie je snoeppapiertjes en loly-stokje
bij mama moesten brengen en dan stopte ik ze in mijn tas of in mijn jaszak.
Zo leerde ik mijn kinderen om niets op straat te gooien"
En nu doe jij het ook !
Dat moeder-evodammer dat deed kan ik me niet herinneren maar is ongetwijfeld waar.
En nu doe ik dus het óók. Andermans afval opruimen en meenemen.
Viel de appel toch niet al te ver van de boom.
edamvolendamschoon@telfort.nl