Bron: Peter Louter
Bron: http://hardewoorden.blogspot.nl/2013/02
De raadsvergadering van 28 februari jl. kende beslist enig drama. Het college had op voorstel van wethouder Kes de gemeenteraad gevraagd om het plan voor herstructurering van het Dorpshart op hoofdlijnen goed te keuren. Dat was de gemeenteraad niet van plan.
Diane Kwakman van de VVD opende de reeks van kritiek uit de raadsfracties met de opmerking dat de wethouder de zaak omdraait en aan de finish wil beginnen. Ook Janneke Rijpma (PvdA) had de nodige bedenkingen over het topdown-proces en merkte op dat zo’n omvangrijk plan 15 jaar geleden een kans had gemaakt, maar nu een hachelijke onderneming is. Alleen VD|80 bleef de wethouder onverkort steunen in haar wensen.
Het plan werd nog eens uitvoerig uit de doeken gedaan in een presentatie door WPM. WPM is een bedrijf in vastgoedontwikkeling dat ook een samenwerkingsverband heeft met een van de grootste ondernemers in parkeerbeheer.
Na de eerste ronde bleek de wethouder aangeslagen te zijn. Ze verweet de gemeenteraad dat die zich niet durfde uit te spreken nu er publiek bij was en vond dat maar zwak van de raad. Ze had er schoon genoeg van dat het college zich moest verdedigen tegen de gemeenteraad. Ze was onaangenaam verrast.
De raad liet deze oprispingen langs haar kant gaan. Alleen fractievoorzitter Runderkamp van de VVD zette de zaak op scherp. Hij constateerde dat de wethouder niet geluisterd had. Hij wees er op dat de gemeenteraad slechts geld beschikbaar had gesteld voor visie-ontwikkeling. De wethouder legt echter een uitgewerkt plan voor en vraagt dat op hoofdlijnen goed te keuren. Ga nou eerst maar eens praten met de ondernemers en de bevolking, was zijn boodschap.
Wethouder Kes verzuchtte daarop dat ze niet met lege handen de inspraak kon ingaan. Dat was het moment dat de gemeenteraad zich liet verleiden net een stapje verder te gaan dan ze van plan was. Kes had met de visie in de hand het gesprek kunnen aangaan met de belanghebbenden. Ze wilde echter meer en kreeg het. Veel was dat overigens niet. De raad gaf haar (op aandringen van VD|80) wat voorlopige uitgangspunten mee en benadrukte dat ze zich nergens aan gebonden achtte.
Wethouder Kes komt nu met lege handen naar de bevolking. Ze kan geen beroep doen op zaken die de raad al heeft besloten en daarom de inspraak beperken. In feite staat het hele plan nu ter discussie.
Over de vraag wat nu eigenlijk inspraak is, werd door de gemeenteraad lang gesteggeld en leidde tot een Babylonische spraakverwarring. Ik kreeg de neiging om in de ring te springen en de gespreksleiding over te nemen. Het zou niet veel hebben geholpen. Politici hebben soms belang bij onduidelijkheid om hun bedoelingen te verbergen. Mijn buurman op de publieke tribune wist het wel. Hij neemt deel aan het beraad over het Noordeinde en zag zoals het daar gaat als een ideaal model. Samen kijken naar wat de problemen zijn en samen kijken hoe je die kan oplossen. Daar kon ik van harte mee instemmen.
De wethouder dient dus als ze in gesprek gaat met de ondernemers en bevolking in de Oude Kom eerst met hen te inventariseren welke problemen er nu eigenlijk zijn. In de vergadering bleek al dat haar eigen probleemstelling niet helemaal klopte. Haar stelling is dat, in vergelijking met andere centra, Volendam te weinig winkelvloeroppervlak heeft. In de vergadering bleek dat er geen tekort aan winkels bestaat, maar dat de winkels in vergelijking met elders gemiddeld niet groot zijn. Dat hoort bij Volendam! Weer even later bleek dat er maar een paar winkels zijn (Action en Hema bijvoorbeeld) die behoefte hebben aan uitbreiding. Daar hoeft natuurlijk niet de hele Oude Kom voor verbouwd te worden.
De wethouder is een schaakster. Ze heeft zo al heel wat binnen gehaald. In de Oude Kom moet historiserend worden gebouwd, er zijn monumenten aangewezen, de gemeente heeft een voorkeursrecht bij de aankoop van bepaalde woningen, het Europaplein is vrijgemaakt van auto’s en AMVO-terrein is ontdaan van toeristenbussen. In de raadsvergadering bleef ze schaken. Ze kondigde alvast aan geen detailhandel op industriegebieden toe te zullen staan en dirigeerde zo alvast ondernemers met plannen in die richting naar de nog te bouwen nieuwe winkeloppervlak in het Dorpshart.
Een slecht luisterende wethouder met een eigen agenda zie ik niet van harte de inspraak ingaan. Of ze dat eigenlijk wel kan, zal nog moeten blijken. De gemeenteraad heeft ruimte gemaakt voor een open gesprek en een open begin. Het is nu aan de ondernemers en inwoners om haar daar aan te houden. Niets moet, alles mag.
Peter Louter
