Peter Louter
Bron: De NIVO 12 December 2012
Een Rommelig Weekje
Geveld door een griepachtige verkoudheid die mijn afweersysteem maar niet de baas wordt, moest ik dag in dag uit mijn afspraken afzeggen. Ook de Sinterklaasviering schoot er op die manier bij in.
Het scheelde me vast weer een reprimande uit het dikke boek van Sint.
De volgende dag kwam er echter wel een surprise. De post bezorgde een dikke brief van de advocaat van de gemeente. In een verhitte discussie op internet zou ik iets gezegd hebben wat van de burgemeester niet mag. Of ik maar effe 500 euro wilde storten. En als ik dat niet doe, loop ik de kans dat ze beslag gaan leggen. Op zo’n moment leer je mevrouw Louter kennen. Als ik weer eens een boete krijg voor een beetje te hard rijden, behandelt ze me als een onbezonnen verkwister die zich onnodig laat plukken door de overheid. Nu reageerde ze praktisch. “Als je nu eens de schuur opruimt, kun je voor de deurwaarder vast wel genoeg op de stoep zetten ter waarde van 500 euro.” En daarna met de van haar bekende felheid: “de vrijheid van meningsuiting wordt hier duur betaald”.
Nou valt dat wel weer mee.
De gemeente had de rechter toestemming gevraagd voor een dwangsom van 10.000 euro per keer.
Dat vond de rechter wel wat buitensporig. Toch is het een leuk systeem. De gemeente zou ons heel wat belasting kunnen besparen als ze wat beter zou gaan opletten wie er allemaal iets onaardigs over de gemeente zegt. Volgens mij gebeurt dat zo vaak, dat de gemeente er schatrijk van kan worden.
Schatrijk is de gemeente eigenlijk al. Ze geeft zo veel geld uit aan adviesburo’s en advocaten dat een bezuiniging op die uitgaven genoeg geld oplevert om een fusie met Zeevang te bekostigen. Ze heeft ook geld genoeg om een coach aan te trekken die het gemeentepersoneel al vast voorbereidt op de samenwerking met collega’s uit de Zeevang. De gemeenteraad wil dan wel de tijd nemen voor een besluit, het college is dat kennelijk niet van plan.
Hoewel ik nog wel eens te betrappen ben op een doorzichtige smoes om het opruimen van de schuur uit te stellen, heb ik deze keer ziekte aan mijn zijde. Dat met die schuur wordt dus niks. De deurwaarder zal een aanhangwagen moeten meenemen en zelf het nodige bij elkaar moeten scharrelen dat op marktplaats valt te verpatsen tot hij aan de vijfhonderd euro komt.
Verder heb ik me de hele week in moeten houden om me niet te bemoeien met de discussie over voetbalgeweld. In de tijd dat ik nog wel eens voetbalde, een beetje groot woord eigenlijk voor wat ik deed, gebeurde het ook wel eens dat een driftkikker zijn beheersing verloor en iemand een trap gaf. Toen vonden wij dat aso-gedrag en je lag eruit als je je daar aan bezondigde. Mopperen op wat in onze jongenstaal de ‘scheids’ of de ‘grens’ heette, deden we pas als die al weer waren vertrokken. Er is dus echt wel wat veranderd en volgens mij komt dat omdat we niet of nauwelijks meer in staat zijn elkaar te kunnen corrigeren. Het lijkt wel of je tegenwoordig een diploma jeugdhulpverlening moet hebben om dat te mogen doen.
Bij de gemeente pikken ze het ook niet meer als ik weer eens op mijn fluitje blaas om aan te geven dat ze zich niet aan de spelregels houden. Dan sturen ze verontwaardigd en beledigd een deurwaarder op mijn dak. Moet ik er daarom maar mee ophouden? Dat zou ik zeker doen als ik wist dat ik ten onrechte op mijn fluitje zou hebben geblazen. Ik weet echter zeker dat ik het goed gezien heb, dus laat ik me door zo’n stelletje spelbedervers niet intimideren. Democratie is een prachtig spel, maar dan wel zonder de mensen die menen dat de regels niet voor hen gelden. Het is ook een spel waarin je respect dient te tonen voor de tegenstander. Persoonlijk heb ik daar in de kwestie, waarvan ik de naam niet noem, nooit iets van gemerkt. Integendeel en ik beschouw het dan ook als mijn democratisch recht en democratische plicht om dat aan de kaak te stellen.
Het zal wel weer over gaan met die verkouden griepachtige narigheid. Maar het lijkt wel alsof ik een lui immuunsysteem heb dat niet van plan lijkt te zijn om zich van vakantie terug te laten roepen. Ik dank u alvast bij voorbaat voor uw ongetwijfeld aanwezig medeleven en wens degenen onder u die ook getroffen zijn het allerbeste. Het is maar beter om niet op bezoek te komen want ik zou u kunnen aansteken. Ook het virus van de democratie is besmettelijk.
Peter Louter
