Bron: De Stadskrant 7 maart 2011
Weer een prima stukje van de redactie van De Stadskrant.
Het begon met een blogje:
(Als u op deze link klikt komt u bij dat blog. U komt terug in dit verhaal
door op het blauw-witte terug-pijltje linksboven in uw scherm te klikken)
Er hebben zich een aantal mensen aangemeld c.q. interesse getoond.
Helaas (of eigenlijk: vreeemd genoeg) niet van de "doelgroep".Een paar ondernemers (ze zijn allemaal (+/- 50) persoonlijk aangeschreven)
waren het er helemaal mee eens en wensten ons veel succes.
maar hadden niet de intentie zélf iets te gaan doen.
De rest heeft niet gereageerd.
Te druk - geen interesse - of - zoals een anonieme mailer meldde: Waar bemoeien jullie je mee ?!Terwijl het - godbetert - toch bij/om hen als ondernemers is begonnen.
Van de aangeschreven buurtverenigingen en individuele bewoners geen bericht.
Het wordt zaterdagmorgen mooi weer.
En we gaan ervoor.
Een emmer zwerfvuil rapen - een verfladderde poster verwijderen - een graffiti wegpoetsen.
En Het Damhotel heeft heerlijke koffie en nog heerlijker gebak.
En of we nou met z'n 5-en of met z'n 10-en zijn maakt niet uit.
Het gaat om de gedachte. De boodschap. De lol. Het samen-gevoel.
Iets DOEN
(i.p.v. alleen maar klagen en toekijken en met-beschuldigende-vingertjes-naar-anderen-wijzen)
geeft een heel tevreden gevoel.
En ik kan het weten.
een citaat uit een verslag van 2010
Na de schoonmaaktactie in 2009 bij het Stadskantoor
(3 vuilniszakken zwerfvuil in een uur)
..........................
was er het jaar daarna een groepje dat de Dijk in Volendam zou gaan schoonmaken.
Twee mensen uit Volendam
zegden op het laatste moment af.
De reden ?
"Wat zullen de mensen er wel niet van zeggen" -
"ik word uitgescholden als ik aan het opruimen ben"
"Ik ben bang voor de reactie van familie&vrienden.
"Daar krijg ik last mee" "ik sta voor schut"
Omdat wij het weer een beetje gek vonden om met 3 edammers - in de steek gelaten door Volendammers -
in Volendam aan de slag te gaan zijn we koffie gaan drinken. Ook heel leuk.
Heeft niks met kommenstrijd te maken. Maar er zijn blijkbaar toch nog grenzen. (lees: klaphekken)
Evodammer heeft zich daar nog lang over verbaasd en over nagedacht.
Zover is het al gekomen !
Er is blijkbaar een soort "drempel".
Een sociale drempel. Bangigheid. Onzekerheid.
Een normatief maaiveld waar je je kop niet bovenuit gaat steken.
Vrijblijvend een mening geven: prima. Je handjes laten wapperen: dat moet een ánder doen.
En als die ander dan wat gaat DOEN ga je hem/haar belachelijk maken.
Dat schelden en belachelijk maken - dat etiketteren - dat met-de-vinger-wijzen....................
evodammer kan er een boek over schrijven.
Het is namelijk vaak heel vermakelijk en zegt niets over mij/ons maar over degenen die het doen.
Een drempel dus waar alleen de meer oorspronkelijke en zelf-vertrouwde types overheen komen.
De écht leuke mensen zeg maar.
En die kom ik graag tegen.
Oh.......en ter geruststelling...........met de schoonmaakactie in september 2010
(in Volendam - met Edammers en Volendammers)
hebben we de schade ruimschoots ingehaald.
http://www.nieuw-volendam.nl/index.php?nid=11256
En als toetje nog een klein citaat uit de wekelijkse column van Nico van Straalen in het NHD
Deze zeer leerzame en vermakelijke columns zijn ook in boekvorm uitgegeven:
Het meisje met caleidoscopische ogen (2008)
en recent in
Rennen met een zwarte dame (2010).
Ik krijg altijd de kriebels van de rommel die in de bosjes ligt. Het is meestal plastic verpakkingsmateriaal dat rondzwerft totdat het in een sloot belandt of op een andere plek
waar het blijft liggen, want het is niet afbreekbaar en niemand ruimt het op.
Het is een kwaal van deze tijd waardoor Nederland er steeds meer gaat uitzien
als een ontwikkelingsland: overal zwerfvuil.
Mensen leren hun kinderen niet meer dat je geen afval mag weggooien op straat
en ze geven er zelf ook niet meer om.
Ik vroeg een mening hierover aan mijn buurman.
Hij behoort tot het type medeburgers dat er regelmatig op uit trekt
om plantsoenen, bushokjes en stoepen schoon te maken.
Hij legde me de gedachte achter zijn opruim-schoonmaak-vrijwilligerswerk uit.
"Je omgeving is een afspiegeling van je eigen innerlijke wereld.
Als je alles in je hoofd netjes op orde wilt hebben
wil je dat ook toepassen op je directe omgeving.
Je projecteert je eigen psychologie op je omgeving.
Als je buiten aan de slag gaat breng je daarmee ook orde aan in je eigen gedachten."
edamvolendamschoon@telfort.nl
Update: nog trek in een toetje ná het toetje ?
eat this:
1.door Human Sunrise, op 13 maart 2011 @ 13:58 uur
Goed Zo Fred!
2.door pluk de dag, op 13 maart 2011 @ 14:06 uur
Wat dacht je van je eigen troep opruimen.
Jij doet er zeker ook alles aan om je naam ergens aan te verbinden zielige mijnheer de schoonmaker.
3.door Human Sunrise, op 13 maart 2011 @ 21:05 uur
Hulde aan Fred!
4 door Human Sunrise, op 14 maart 2011 @ 13:42 uur
Nobelprijs voor Fred!
Ach ja: schoon&smerig > 't zit je ook tussen de oren.
En we gaan ervoor.
Een emmer zwerfvuil rapen - een verfladderde poster verwijderen - een graffiti wegpoetsen.
En Het Damhotel heeft heerlijke koffie en nog heerlijker gebak.
En of we nou met z'n 5-en of met z'n 10-en zijn maakt niet uit.
Het gaat om de gedachte. De boodschap. De lol. Het samen-gevoel.
Iets DOEN
(i.p.v. alleen maar klagen en toekijken en met-beschuldigende-vingertjes-naar-anderen-wijzen)
geeft een heel tevreden gevoel.
En ik kan het weten.
een citaat uit een verslag van 2010
(3 vuilniszakken zwerfvuil in een uur)
..........................
was er het jaar daarna een groepje dat de Dijk in Volendam zou gaan schoonmaken.
Twee mensen uit Volendam
zegden op het laatste moment af.
De reden ?
"Wat zullen de mensen er wel niet van zeggen" -
"ik word uitgescholden als ik aan het opruimen ben"
"Ik ben bang voor de reactie van familie&vrienden.
"Daar krijg ik last mee" "ik sta voor schut"
Omdat wij het weer een beetje gek vonden om met 3 edammers - in de steek gelaten door Volendammers -
in Volendam aan de slag te gaan zijn we koffie gaan drinken. Ook heel leuk.
Heeft niks met kommenstrijd te maken. Maar er zijn blijkbaar toch nog grenzen. (lees: klaphekken)
Evodammer heeft zich daar nog lang over verbaasd en over nagedacht.
Zover is het al gekomen !
Er is blijkbaar een soort "drempel".
Een sociale drempel. Bangigheid. Onzekerheid.
Een normatief maaiveld waar je je kop niet bovenuit gaat steken.
Vrijblijvend een mening geven: prima. Je handjes laten wapperen: dat moet een ánder doen.
En als die ander dan wat gaat DOEN ga je hem/haar belachelijk maken.
Dat schelden en belachelijk maken - dat etiketteren - dat met-de-vinger-wijzen....................
evodammer kan er een boek over schrijven.
Het is namelijk vaak heel vermakelijk en zegt niets over mij/ons maar over degenen die het doen.
Een drempel dus waar alleen de meer oorspronkelijke en zelf-vertrouwde types overheen komen.
De écht leuke mensen zeg maar.
En die kom ik graag tegen.
Oh.......en ter geruststelling...........met de schoonmaakactie in september 2010
(in Volendam - met Edammers en Volendammers)
hebben we de schade ruimschoots ingehaald.
http://www.nieuw-volendam.nl/index.php?nid=11256
En als toetje nog een klein citaat uit de wekelijkse column van Nico van Straalen in het NHD
Deze zeer leerzame en vermakelijke columns zijn ook in boekvorm uitgegeven:
Het meisje met caleidoscopische ogen (2008)
en recent in
Rennen met een zwarte dame (2010).
Ik krijg altijd de kriebels van de rommel die in de bosjes ligt. Het is meestal plastic verpakkingsmateriaal dat rondzwerft totdat het in een sloot belandt of op een andere plek
waar het blijft liggen, want het is niet afbreekbaar en niemand ruimt het op.
Het is een kwaal van deze tijd waardoor Nederland er steeds meer gaat uitzien
als een ontwikkelingsland: overal zwerfvuil.
Mensen leren hun kinderen niet meer dat je geen afval mag weggooien op straat
en ze geven er zelf ook niet meer om.
Ik vroeg een mening hierover aan mijn buurman.
Hij behoort tot het type medeburgers dat er regelmatig op uit trekt
om plantsoenen, bushokjes en stoepen schoon te maken.
Vaak tot ergernis van de gemeentewerkers die vinden dat het hun werk is maar het niet doen.
Hij legde me de gedachte achter zijn opruim-schoonmaak-vrijwilligerswerk uit.
"Je omgeving is een afspiegeling van je eigen innerlijke wereld.
Als je alles in je hoofd netjes op orde wilt hebben
wil je dat ook toepassen op je directe omgeving.
Je projecteert je eigen psychologie op je omgeving.
Als je buiten aan de slag gaat breng je daarmee ook orde aan in je eigen gedachten."
Morgen is het Nationale Opschoondag.
Vorig jaar om deze tijd schreef ik ter gelegenheid van die dag een column
waarbij ik me erover beklaagde dat de mens een weggooier is geworden, een Homo abiciens.
Maar ik denk dat de mens moet door-evolueren
van een Homo abiciens - een weggooier - naar een Homo purgator - een opruimer.
Nico van Straalen 11 maart 2011
Nico van Straalen 11 maart 2011
edamvolendamschoon@telfort.nl
Update: nog trek in een toetje ná het toetje ?
eat this:
1.door Human Sunrise, op 13 maart 2011 @ 13:58 uur
Goed Zo Fred!
2.door pluk de dag, op 13 maart 2011 @ 14:06 uur
Wat dacht je van je eigen troep opruimen.
Jij doet er zeker ook alles aan om je naam ergens aan te verbinden zielige mijnheer de schoonmaker.
3.door Human Sunrise, op 13 maart 2011 @ 21:05 uur
Hulde aan Fred!
4 door Human Sunrise, op 14 maart 2011 @ 13:42 uur
Nobelprijs voor Fred!
Ach ja: schoon&smerig > 't zit je ook tussen de oren.
Update 2
De in het groen geschreven teksten op http://www.edam.volendam.nl/ zijn verwijderd
De in het rood geschreven tekst is gebleven.
De blauwe tekst is - geheel onverwacht - ook blijven staan.
(gevalletje 'de aanhouder wint" ?)
Dat verwijderen van positieve uitspraken en het laten staan van negatieve zegt alles over de webmaster.
Zelfs het noemen van mijn naam of het positief reageren op EdamVolendamSchoon
is al reden om gebruikers op dit instortende siteje te verwijderen.
How Low Can You Go ?
We are going sky-high !
