Ik schoot bijna vol ( een mengeling van déjà-vû en jeugdsentiment)
toen ik dit zag.
Een grote bos prachtige rode rozen
in de afvalbak.
Kwam ze niet opdagen ?
Is de liefde over ? Maakte ze het uit ?
Was het uit en mislukte de weer-aan-poging ?
Excuses niet aanvaard ?
Vóór de poging de moed al opgegeven ?
Of de bloemen aangepakt en gedacht:
"de eerstvolgende afvalbak..........."
Je weet het niet.
Je wil het niet weten.
Want eigenlijk weet je het wel.
