 |
| klik op een afbeelding voor een vergroting kom terug op dit blog door te klikken op het terugpijltje linksboven in uw beeldscherm |
Ik sla altijd een beetje dicht
als ik weer een stuk asbest
of asbest-verdacht
puin in een perkje vindt.
Niet voor het eerst
en vast ook niet voor het laatst.
Vragen over
waar een gemeente
haar grond stort
of juist bij anderen weghaalt
zijn als asbest:
te negeren
en pas op den duur
gevaarlijk.
De gemeente heeft een regeling dat je tot een bepaalde maat/volume asbest kunt inleveren.
Dat particulieren heel slordig en aso met dit afval omgaan (vaak kruipluiken die vroeger vaak van een soort asbest waren - of plantenbakken of dakgoten en dakplaten uit oude huizen / schuurtjes die gewoon bij het afval gedumpt of in de openbare ruimte gestort worden ) kun je een gemeentelijke organisatie niet verwijten - hooguit dat ze er niet genoeg onderzoek naar doen waar zulks afval vandaan komt of er te weinig publiciteit aan geven en er te laconiek mee omgaan.
Dat een gemeente zelf grond gebruikt en in onze openbare ruimte stort waar asbest in zit
is natuurlijk wél te schandalig voor woorden.
Woorden die ik niet meer heb als ik lees dat er in de nieuwbouwwijk De Broeckgouw asbest in de grond zit die alleen maar "op het zicht" is opgeruimd en met een dun laagje zand is afgedekt.
Dat moet "vastgroeien" (onder gras en tussen struikwortels) zodat het geen kwaad meer kan.
Dat het in het water terecht komt - dat mensen er in spitten als ze in hun tuintje gaan werken - dat professionals die grondwerkzaamheden verrichten er mee in aanraking komen of dat het op een kinderspeelplaats of in een perkje opeens boven komt............boeit niet.
Als we er nou met z'n allen niet over praten bestaat het probleem ook niet.
Oh..........toch wel...........
Om de grondwaterproblemen in het Munnickenveld op te lossen moet er opnieuw gegraven worden.
Dat mag pas nadat een onderzoeksbureau de bodem heeft onderzocht. De eerste berichten daarover zijn dat deze grond (een woonwijk !) "sterk vervuild is". Met asbest ?!
http://evodammer.blogspot.nl/2012/08/asbest-weg-2.html
://evodammer.blogspot.nl/2012/04/puin.html
Uit de buurt blijven is moeilijk. Het is overal.
Het heeft ook geen zin er al te ingewikkeld over te doen of
té angstig voor te zijn. Een beetje fik in of sloop van een oud gebouw of boerenschuur levert altijd asbest op.
Wat mij verwondert is de berichtgeving. Die houdt altijd iets geruststellends terwijl je gevoel zegt dat een beetje meer info geen kwaad zou kunnen.
Ik ben blijven hangen in het moment dat er in De Broeckgouw asbest werd gevonden en de autorito’s glashard meldden dat dat handpicking zou worden verwijderd.
En ik vind in de openbare ruimte – en vaak genoeg in de grond die de gemeente gebruikt om onze perkjes op te hogen – genoeg van dat spul.
Dat de gemeente EdamVolendam en Zeevang geen asbestfonds hebben waaruit de schade van deze erfenis uit de vorige eeuw al-of-niet-deels vergoed kan worden is kwestieus. De (volks-)gezondheidsschade is er al. Die is blijvend. Nu wordt een asbestvondst te vaak stilgehouden of gedownsized omdat daarna altijd de dans om de euro’s begint.
Wie gaat dat betalen ?! De eigenaar/privépersoon ? De (al-of-niet-lokale) overheid ?
En dat aspect zou oplosbaar moeten zijn omdat het toenmalig gebruik van deze rotzooi geen privé-probleem is maar een gemeenschaps-probleem.
