Ik heb het al die jaren vermeden maar nu moest ik toch - eenmalig - "op facebook"
Het klinkt - en voelt - alsof ik iets heel vies moest doen.
Het idee van facebook is prima. De uitvoering een stuk minder prima.
Mijn compatibileit met dit soort platforms nihil.
Ik heb me aangemeld onder een fake-naam (terwijl ik daar zo tegen ben)
en een zéér dispensable emailadres.
Evodammer speelt dus vals
maar dat moest nu maar even.
(dat die 'ie anders nooit hoor !)
Het aanmelden was geen probleem.
Dat ging bijna vanzelf.
Maar daarna kreeg ik zoveel "vrienden"
en mededelingen-van-non-importantie (!)
dat ik eigenlijk al heel snel spijt kreeg.
Ook het "gesprek"of de discussie
(of wat daarvoor door moest gaan) viel erg tegen.
Meestal een negatieve diarree van on-liners
jij-bakken en oppervlakkige meninkjes
met als centraal middelpunt het 'ikke'
Om met Wim Sonneveld te spreken
(in zijn conference als opa die zijn kleinkinderen
niet meer herkend en kan bijhouden) "Ik ben te oud voor die rotzooi !
Geen like. Afmelden dus.
Maar dat is een stuk ingewikkelder.
Facebook laat je niet zomaar los.
Het is te doen.
Ook al krijg ik 14 dagen bedenktijd
en nog een aantal mailtjes met de vraag
of ik het echt zeker weet dat ik niet meer
bij deze club wil horen.
Ja: ik weet het zeker !
Het is niet het probleem van facebook
of van mij.
Facebook en evodammer zullen - dit leven -
gewoon geen vrienden worden.
Ik denk ook dat facebook en bijvoorbeeld twitter
(en al die andere digitale must-have's / must-be's / don't miss's)
net als Hyves op enig moment wel klaar is. Dat de mensheid er klaar mee is.
Dat zelfs internet (dat toch niet echt kieskeurig is) het niet meer wil hebben
omdat het technisch zowel als emotioneel alleen maar verstoppingen oplevert.
Wie weet of evodammer bij wat er dán weer verzonnen wordt
om de mensen met elkaar in contact te brengen wél aansluiting vindt.
Maar ik zou er niet op rekenen.
edamvolendamdigitaal@xs4all.nl