Peter Louter
Bron: De NIVO 16 januari 2013
Als je de waarheid op een stevige manier onder woorden brengt, blijken er mensen te zijn die de gemeentekas kunnen benutten om advocaten op je dak te sturen. Die kregen de opdracht om ons monddood te maken. Inmiddels zijn we aan de tweede ronde begonnen. De gemeente heeft een nieuwe advocaat in de arm genomen omdat ze met de oude de eerste ronde grotendeels hebben verloren. Schrijft die nieuwe man nu toch aan de rechter dat de gemeente vóór de vrijheid van meningsuiting is, maar dat die niet voor ons geldt, omdat de gemeente, in tegenstelling tot wat we beweren, nooit iets verkeerd heeft gedaan. Daar kom ik nog op terug met de woorden van een echte Prins.
En dan komt, met al dat juridisch gedoe aan mijn broek, er ook nog eens een gepeperde brief van Cees Bont door mijn brievenbus. Daarin schrijft hij dat het maar eens uit moet zijn met al die rechtszaken. Ik snap hem wel. Hij wil er een punt achter kunnen zetten en zo lang er nog rechtszaken lopen, wordt het naar zijn gevoel telkens weer opgerakeld. Hij meldde zo’n brief ook aan de gemeente te hebben geschreven. Zo’n dubbele oproep is een opmerkelijk initiatief en nieuwswaardig. Maar het is ook weer een nieuwe gebakken peer in mijn mandje, want wat moet ik met zijn oproep. Het is iets om over na te denken en de voor- en nadelen tegen elkaar af te wegen. Daar ben ik nog niet uit, al zou ik hem wel tegemoet willen komen.
Ook bij VD|80 hebben ze nagedacht, hoorde ik. Dat kunnen ze daar dus wel! Op de ledenvergadering van vorige week is uitgesproken dat men het belachelijk vindt dat een aantal mensen uit de gemeentekas advocaten betaalt omdat men zich beledigd voelt. Als ze dat uit eigen zak hadden moeten betalen, waren ze er nooit aan begonnen. Een VD|tachtiger die ik sprak, was daar knap boos over. “Daar betaal ik tegen mijn zin aan mee”, zei hij. Daarnaast wees hij er op dat wat de stichting en ik schrijven, in zijn ogen nog maar kinderspel is in vergelijking met wat zijn partij, haar wethouders en de fractieleden al jarenlang voor hun kiezen krijgen. “Niemand van ons is daar ooit een rechtszaak over begonnen” voegde hij daar grimmig aan toe.
Aan een zaak als deze zou ik nooit zijn begonnen als er, naast een individueel belang, geen algemeen belang mee gediend zou zijn. Er zijn dingen gebeurd die in een behoorlijk bestuurde gemeente niet hadden mogen gebeuren. Dat wordt ontkend en verborgen gehouden.
Ik heb eerlijk gezegd wel eens het idee dat ze nog liever hun stropdassen opvreten dan toe te geven dat er ernstige fouten zijn gemaakt. In de Volkskrant van afgelopen zaterdag werd dat nog eens bevestigd in een interview met Pieter van Vollenhoven. Die vertelde: “Er is nog nooit iemand geweest die tegen me heeft gezegd: "Meneer Van Vollenhoven, ik ben jaren fout bezig geweest, wat goed dat u nu met een rapport komt” en “Als er in Nederland iets gebeurt, wordt alles ontkend. De boodschap is: er is geen probleem, alles is volgens de regels gegaan. Hoe hoger je in de organisatie komt, hoe meer er wordt ontkend”.
Zo, nu hoort u (en de leden van de gemeenteraad) het eens van een ander. Ik ben, terwijl ik dit nu zit te schrijven, er eigenlijk wel voor dat er een punt achter alles wordt gezet. Maar het zou wat mij betreft toch van belang zijn als daarbij op zijn minst erkend wordt dat niet alles is verlopen zoals het had gemoeten. Dat is genoeg. Verder gaat het dan alleen nog maar om ‘des keizer’s baard’.
Als u er nog steeds over denkt om columns te gaan schrijven, heb ik nog wel een advies. Let op waarover je schrijft. Voor je het weet raak je betrokken bij de zaak waarover je hebt geschreven en ben je daar na twee jaar nog steeds mee bezig. Wel is het zo dat je interessante dingen meemaakt.
Je staat soms voor de rechter, er komen deurwaarders aan de deur, er worden ’s nachts geheime stukken in je brievenbus gestopt en je leert de sterke en zwakke partijen in de gemeenteraad kennen.
Ik heb er nooit een dag spijt van gehad!
Peter Louter
