klik op de afbeelding voor een vergroting kom terug op dit blog door te klikken op het terug-pijltje linksboven in uw beeldscherm |
Een verliefde jongeman koopt zijn meisje
een lichtgevend hart met romantische rode strik.
Om redenen die ik niet wil weten
(is het ding of de liefde stuk ?)
belandt het in het water langs de Dijkgraaf Poschlaan
De gemeente haalt één keer per jaar met een grijper
de wallekanten schoon en laat de prut die ze
weghalen langs de kant liggen.
Onder het motto: "Dat verteert wel weer"
Jammer dat er in die hoop prut ook veel
zwerfafval zit. U wilt niet weten wat er allemaal
op de bodem van ons openbaar water ligt.
Veel plastic - metaal - glas - e.a.
Waarom ze dat - eenmaal op het droge -
niet even weghalen blijft mij een raadsel:
niet even weghalen blijft mij een raadsel:
het afval ligt letterlijk en figuurlijk voor het grijpen.
- ofschoon van plastic en metaal en met batterij en lampjes erin -
óók verteert ? Binnen pakweg zo'n 1000 jaar ?
óók verteert ? Binnen pakweg zo'n 1000 jaar ?
En zelfs dan nog: het verteert niet zoals organisch afval dat doet.
Het fragmenteert en wordt daarmee ongewenst
onderdeel van ons milieu.
onderdeel van ons milieu.
Microscopisch klein wordt het uiteindelijk
onderdeel van plant en dier
en verspreidt zich tot in het oneindige en overal.
onderdeel van plant en dier
en verspreidt zich tot in het oneindige en overal.
In dat broodje - of in de kroket - zitten
piepkleine stukjes van een gebroken hart.
piepkleine stukjes van een gebroken hart.
Zullen ze dan ook nog denken:
waarom haalde de gemeente EdamVolendam 1000 jaar geleden
het zwerfvuil niet uit hun openbaar water ?
edamvolendamschoon@telfort.nl
kom terug op dit blog door te klikken op
het terug-pijltje linksboven in uw beeldscherm
het terug-pijltje linksboven in uw beeldscherm