Een moeder met slee waarop kind.
Morgen met de slee naar school
en mama trekt ons
Evodammer kreeg vandaag commentaar
op zijn sneeuwruim-activiteiten
van een jonge moeder met-kind-op-slee
die een stukje zonder sneeuw moest overbruggen.
Het streven was een sneeuwvrij paadje te maken
waarover voetganger en fietser zich
veilig kunnen voortbewegen.
(die auto's zoeken het maar uit - die redden zichzelf wel)
Maar sneeuwruimen betekent ook
dat er stukken zijn waar de slee over de stenen moet
Een soort slee-klunen dus.
Dus de helft wel - en de ander helft niet doen ?
Het trottoir verdelen in een sneeuw-zone
en een sneeuw-vrije zone ?
Dilemma.
Moeten moeder en kind afwisselend
van de stoep op de rijweg ?
(alsof die vieze bruine bergjes zo lekker sleeën)
Al die bergjes - hoopjes - walletjes
die na het sneeuwschuiven aan de kant liggen
zijn onhandig voor de glijdende juniore medemens.
Zijn voetgangers/fietsers belangrijker
dan kinderen en hun sneeuwpret ?
En als het nou eens om seniore voetgangers gaat
of visueel of lichamelijk beperkte medeburgers ?
Wel schuiven of niet vegen ?
Wat is wijs ?
Het is net als met deze winter:
je weet het nooit.
evodammer moet hier moreel van klunen.
Mijn digitale boezemvriend evodommer
omschrijft het alsvolgt:
Diegene die hier een stoep schoonmaakt
loopt het risico op
een steen door zijn raam.
Niets is leuker dan kinderen
die op de slee
naar opa en of oma gaan.
Alleen bij een bepaald soort
mensen moeten ze dan van de slee af omdat
de sneeuw weg is, vaak van die klaagballen
die alles beter weten.
Ofschoon niet een van de symphatieksten
en al helemaal niet een van de slimsten heeft hij hier een punt.
Maar als je in een jonge nieuwbouwwijk woont met veel jonge gezinnen
ligt dat misschien ook anders
dan op zo'n bedaagd pleintje als het onze
of in de buurt van een bejaardenhuis.
Dat het nog een aantal dagen - en wellicht langer -
heel koud blijft is wel duidelijk.
En dat die sneeuw dan verandert in onbegaanbaar ijs ook.
Dus dan maar binnen blijven zitten tot het vanzelf over gaat ?
Heerlijk land ons Nederlandje.
Eerst wil het geen winter worden
en dan opeens weer heftig wel.
En dan maken we ons verschrikkelijk druk
over zaken
over zaken
geen seconde meer over nadenken.
Nee..........dan vroeger.
Vroeger had je nog échte winters.
Maar daarover morgen.
(of misschien ook wel niet)