"Laat niet als dank 
voor 't aangenaam verpozen
de eigenaar van het bos
de schillen en de dozen."

Zo'n heerlijk ouderwetse spreuk
die ik vandaag weer
in de praktijk zag.

Mijn vreugde over
het weer eens kunnen uitspreken
van dit zo beroemde (en al oude) rijmpje
uit mijn kindertijd
wint het ruimschoots van de irritatie
die dit soort gedrag toch altijd weer oproept.

edamvolendamschoon@telfort.nl








bron: www.anwb.nl

‘Laat niet als dank…’

Een van de meest geslaagde mediacampagnes van de ANWB is 

‘Laat niet als dank …’ 

Het bijbehorende affiche uit 1926 is getekend door schilder/tekenaar/grafisch ontwerper Willy Sluiter.

'Laat niet, als dank,
Voor ’t aangenaam verpoozen,
Den eigenaar van ’t Bosch
De schillen en de doozen'

Vier woorden

De poster met het rijmpje is een begrip geworden. Hij hing in hotels, stations, cafés, scholen, garages, politieposten en boswachterijen. De ANWB bracht er ook briefkaarten van uit. Snel na het verschijnen van de affiche kende iedereen het rijmpje uit het hoofd. Op nieuwere versies van de affiches kon de bond volstaan met de eerste vier woorden.

Campagne heeft effect

Het idee voor de voorlichtingscampagne kwam van hoofdconsul G.A. Pos naar aanleiding van de moeizame aanleg van een rijwielpad van Laren naar Baarn in 1915. De affiches riepen toeristen op parken en landschappen niet te vervuilen. Onder invloed van deze campagne wist de ANWB eigenaren van landgoederen van landgoederen en bossen ertoe te bewegen om wandelaars en fietsers op hun gronden toe te laten.