Het was misschien wel de saaiste raadsvergadering in de afgelopen raadsperiode. Op 6 maart 2014 vergaderde de gemeenteraad voor de laatste keer in zijn huidige samenstelling. Ik had moeite om mijn ogen erbij open te houden, zelfs een extra kop koffie kon mijn neiging tot gapen
niet onderdrukken.
In de raadspleinvergadering die de raadsvergadering altijd vooraf gaat werd op initiatief van de lokale PvdA gestart met een interessant onderwerp. De komende jaren gaat de IJsselmeerdijk op de schop en dat heeft de nodige gevolgen.
De projectleider van het Hoogheemraadschap was uitgenodigd om de gemeenteraad te informeren over wat er gaat gebeuren. De kust van Edam-Volendam kent een aantal kwetsbare gebieden zoals de Pieterman, het Noordeinde en de havenmond van Edam. De boodschap van het Hoogheemraadschap was duidelijk. Het gaat op de allereerste plaats om de veiligheid van de dijk en de opdracht is om het sober en doelmatig binnen het budget te realiseren. Er is geen geld voor leuke dingen en als de gemeente die wel zou willen, zal ze de beurs open moeten trekken.
En daar begon het probleem. Het Hoogheemraadschap kon nog geen enkele duidelijkheid geven welke keuzen er zullen worden gemaakt. Zo ging de eerste anderhalf uur van de vergadering nutteloos verloren aan een onderwerp dat in twee minuten had kunnen worden samengevat met de boodschap: we kunnen u nog niets definitiefs vertellen.
Het tweede onderwerp op het raadsplein betrof het gezamenlijk onderzoek van Waterland, Edam-Volendam, Oostzaan en Landsmeer naar de vraag hoe gemeenteraden greep houden op gemeenschappelijke regelingen.
Op dat terrein is onduidelijkheid troef en de belangrijkste boodschap was dat gemeenteraden hun mogelijkheden onvoldoende benutten en actiever zouden moeten zijn. ‘Het is erger dan ik dacht’ constateerde Janneke Rijpstra als fractievoorzitster van de PvdA. Het uitdovende vlammetje van de vergadering kreeg bij dit onderwerp weer een beetje zuurstof. Er werden wat voorstellen gedaan die stuk voor stuk meer tijd van raadsleden zouden vergen. Voor het gemak werd even vergeten dat tijd een belangrijk probleem vormt voor de meeste raadsleden. De goede wil is wel aanwezig, maar het valt te voorspellen dat alle goede voornemens op den duur alleen maar tot teleurstelling zullen leiden. Er is meer nodig om gemeenteraden goed te laten functioneren. Doelmatig vergaderen zou al een goed begin zijn om de beschikbare tijd beter te gebruiken. Kandidaat-raadslid Wim Rijkenberg (Lijst Kras) die inviel voor zijn fractievoorzitter gaf wat dat betreft het goede voorbeeld. Tegenover de vaak lang uitgesponnen bijdragen van andere raadsleden viel hij op door zijn ultra-korte reacties die veel andere raadsleden degradeerden tot kletsmajoors.
Het derde onderwerp van het raadsplein was het ‘Omgevingsprogramma’, zeg maar alle milieukwesties waar de gemeente wat aan moet doen. Verschillende fracties zagen kans om het onderwerp te benutten voor wat politiek gekissebis waarbij raadslid Nico Karhof (VD|80) het spits afbeet. Hij opende de aanval met de vraag waarom het interim-college de plannen van ex-wethouder Kes niet had opgepakt. Hij vervolgde met de opmerking dat het eens tijd werd dat de geplande termijnen voor vergunningen zouden worden gehaald. Een nogal groteske eis aan een kort zittend interim- college en een eis die hij aan het voorgaande college waarvan zijn partij deel uitmaakte, nooit heeft gesteld.
Het leidde tot reacties. De VVD merkte op dat het was gebleken dat er de nodige achterstand was in het maken van bestemmingsplannen, een verwijt aan het voorgaande college en de PvdA constateerde dat er wel een beleidsplan Milieu 2014 werd aangekondigd, maar dat daar in de begroting, tot stand gekomen onder het voorgaande college, geen budget voor was gereserveerd.
Netto resultaat van de discussie was dat alle partijen er voorstander van waren dat de milieumarkt nog dit jaar zou doorgaan. De tweede conclusie was wat verontrustender. Eigenlijk heeft de gemeente onvoldoende kwaliteit in huis om verantwoord bezig te kunnen zijn met milieu-onderwerpen.
Ook in de feitelijke raadsvergadering die hierna begon, beet Nico Karhof (VD|80) weer het spits af bij een rondje gekissebis op kleuterniveau.
Het college had een brief van de provincie waarin goedkeuring werd gegeven voor het budget voor het geschikt maken van de gebouwen in Edam voor huisvesting van ambtenaren niet aan iedereen rondgestuurd. Ferry Veerman (CDA) draaide het verwijt waarmee het vorige college naar huis werd gestuurd fijntjes om met het verwijt dat hij had verwacht dat dit college beter zou communiceren. Runderkamp (VVD) reageerde dat de raad ook niet formeel op de hoogte is gesteld van het feit dat het op initiatief van VD|80 en CDA voor vernietiging voorgedragen besluit door het Ministerie
niet in behandeling is genomen. Enzovoorts.
Wie uit deze beschrijving de indruk krijgt dat het om een er levendig debat ging, moet ik teleurstellen. Ik zag vooral vermoeide mannen die het eigenlijk zat waren. Nico Karhof (VD|80 kondigde nog wel aan dat er een nieuw verzoek zou worden ingediend. Min of meer in tegenstelling daarmee vertelde Marisa Kes, als lijsttrekster van VD|80, een paar dagen later in een radiodebat dat het onderwerp in kwestie nooit zo hoog had mogen oplopen.Ik zat erbij en keek er naar. De aanwezige belangstellenden op de publieke tribune verlieten gaandeweg de raadszaal . De vergadering die hooguit tot half elf had hoeven duren, werd voor de zoveelste keer pas voorbij het middernachtelijk uur afgesloten
