Merel

Mannen van zekere leeftijd met hogedrukspuiten.
Het blijven kinderen.

Op enig moment kreeg ik tijdens
mijn schoonspuitwerkzaamheden
(of zullen we het therapeutische dagbesteding noemen ?)
gezelschap van een merel.

Op het eind van het pad
nog maar net an
buiten de straal
zat hij mij
zeker wel een kwartier lang
nieuwsgierig gade te slaan.


Ik dacht nog:
die komt kijken naar de
schone en nog-niet-schone steentjes
die ik gezellig patroonsgewijs
in de tinten alg-groen en steen-rood
spoot.

Of naar het - handgespuiterde -
hartje op de muur

Of de
gekken&dwazen-schrijven-hun-namen-op-deuren&glazen anti-graffiti die ik maakte.

klik op een afbeelding voor een vergroting
kom terug op dit blog door te klikken op het terugpijltje 
linksboven in uw beeldscherm
























Niets van dat al.
Meneer wilde in bad.
En zo'n krachtige-prachtige-machtige douche
vond hij niet elke dag.

Na het badderen had hij honger
en pikte en-passant nog een wormpje of twee
(die komen met al dat water en door de trillingen
gratis de grond uitpoppen)

Daarna vloog hij weg.

's Avonds zag - of moet ik zeggen hoorde -
ik hem - als bijna elke avond - terug.

Hoog gezeten op de schoorsteen van het buurhuis gaf hij zijn avondconcert.

Muzikanten
(dat weet ik uit eigen ervaring)
moeten frisgebadderd en goedgevoed zijn:
dan zijn ze op hun best.



edamvolendamdigitaal@xs4all.nl