Baalde ervan dat ik het in eerste instantie ook nog fout had en schaamde me over het mentale rekenkundig verval dat zich van mij heeft meester gemaakt.
Oefening baart kunst - ledigheid is des duivels oorkussen. Ik bak er niets meer van.
Als ik "rekenen" intyp bij google/afbeeldingen krijg ik uitsluitend apparaten
die dat rekenen voor mij doen. Geen apparaat = reken-dom. Dat heet tegenwoordig: dyscalculie.
We kunnen rekenen tot de stroom uitvalt of we niet meer op een machine kunnen rekenen.
rekende ik dagelijks met de kinderen mee:
hun sommen waren ook mijn sommen.
Dagelijkse training zorgde ervoor dat ik
qua (hoofd)-rekenen
eigenlijk nergens mijn hand voor omdraaide.
Hoe anders is dat - schaamroodkakendgewijs - nu.
 |
| 738 x 852 ? |
Leren door te horen - te zien -
te voelen - te proeven - te ruiken
Leren door al je zintuigen te gebruiken
en vooral door te doen.
Dat is voor een kind vanaf de geboorte
(tot en met voor kinderen tot 88 jaar)
de beste manier
om je dingen eigen te maken.
De een voelt aan alles - de ander is visueel -
weer een ander auditief
of weet intuïtief hoe het moet.
Ieder individu heeft een eigen favoriete
en beste manier om dingen te leren.
Behoort u tot het type dat het graag
eerst een keertje voorgedaan wil zien
of juist tot het trial&error-type:
gewoon beginnen en maar zien wat er van komt ?
Leest u de gebruiksaanwijzing van uw nieuwe apparaat nauwkeurig vóóraf
of zoekt u achteraf wat u had willen/moeten weten ?
Dat is ook wat ik - als ouderwetsche ex-onderwijzer - tegen al dat digitale gedoe in het onderwijs heb.
Het digitale leren wordt daar nu als dé oplossing gezien.
Terwijl het slechts een deeltje daarvan is. Een hulpmiddel. Het moderne krijtje-op-het-leitje.
Digitaal les krijgen of digitaal leren is een eenzame en eenzijdige bezigheid. Het is uitsluitend visueel en een beetje auditief. Heel beperkt. Daar krijg je ook rare beeldschermafhankelijke kinderen van.
Het lezen van een écht boek appeleert aan veel meer zintuigen dan een e-reader.
Het horen van een goed verteld verhaal of uitleg doet meer dan een you-tuberig-filmpje
of gelikte powerpoint-presentatie. Het leren door te doen is verre te verkiezen boven
het leren door het te láten doen. Het onderwijs verdwaald. Lijdt aan digitale des-oriëntatie.
Vroeger ( opa vertelt uit de tijd dat alles beter was) leerden we de kinderen bijvoorbeeld de tafels van vermenigvuldiging. We hadden het opdreunen van tafels tot kunst verheven. Maar ook het opzeggen terwijl je -óp je tafel staat - het tafels krijten op de speelplaats - tafels in de gymles - tafels als handarbeid - tafels zingen - tafels leggen met snoepjes (en daarna opeten)...........als het maar een spel was waarbij zoveel mogelijk zintuigen werden ingezet en ieder zijn eigen leerweg mocht zoeken.
Altijd goed.
Bij Markee - de leukste boekhandel van Edam -(en voor al uw andere kantoor- en hobby-wensen)
zag ik dit op de toonbank zag staan.
Rekendobbelstenen.
En even verderop een hele kast
met educatieve spellen en spelletjes.
Spellen en spelletjes die we vroeger gewoon deden
omdat het leuk was om te doen
en je zintuigen als kind niet werden verdoofd
door beeldschermen en koptelefoontjes.
Of dat nou ganzenborden of monopoly
hinkelen of eitje-leg - kaarten - sjoelen of darten was
(mét of zonder ruzie)
Mijn spelen was mijn leren.
Rekenen ging spelenderwijs.
http://www.markee.nl
Dobbelstenen - kaarten - puzzels of handigheidsspelletjes.
Het is altijd beter dan dingen waar een beeldscherm
bijhoort.
Dus als u nog wat zoekt
voor kind of kleinkind
of anderszins................
ga naar de echte winkel
en koop daar iets
waar dat kind écht iets aan heeft.
evodammer heeft ze gevraagd
voor zijn vaderdag.
Nooit te oud om te leren.
24 x € 45,- is overigens € 1080,-
(24x45 = 12x90 = 12x100-12x10
of 9x12 net een 0 erachter)
edamvolendamdigitaal@xs4all.nl
UPDATE:
beste evodammer:
24x45=
10x45+2x45=540x2
ik kan het nog !
