Omdat een plaatje
meer zegt dan 1000 woorden
vandaag het verhaal
in foto-reportage
Een gedumpt pak kranten
- helemaal volgezogen met water -
heeft hetzelfde volume
als een krat bier
(40x30x30)
maar weegt 2x zoveel.
ongveer 25 of 30 kilo.
En dat ging ik dus
"even" uit het water tillen.
klik op een afbeelding voor een vergroting
kom terug op dit blog door te klikken op
het terugpijltje linksboven in uw beeldscherm
Niet dus.
Daar stond ik in het zompige slootje
dat tegen de boorden van mijn laarzen aanklotste
en kwam erachter dat je zulks
niet zomaar
- boven je macht en zonder stevige ondergrond - optilt en op de kant krijgt als je geen familie bent van de sterkste man van Nederland.
Dan zak je weg en lopen je laarzen vol
en sta je nogal voor schut.
Gelukkig heb ik bij de verkenners gezeten
alwaar je leerde dat er
voor elk probleem een oplossing is
en dat al die oplossingen beginnen
met goed nadenken over de opties.
En dat heffen
gemakkelijker gaat
met hefbomen
en verankerende touwen.
De dubbele-katrol-techniek
met stoplus functioneerde
- via de brugleuning - goed.
De hopman zou trots op me zijn.
klik op een afbeelding voor een vergroting
kom terug op dit blog door te klikken op
het terugpijltje linksboven in uw beeldscherm
Het was een klus
(en kost een week vage lage rugpijn)
maar het kwam voor elkaar.
Ik ben niet in het water gevallen
en mijn laarzen zijn niet volgelopen
terwijl ik in het prut-bodemende water stond.
Voor iemand van mijn leeftijd
blijk ik toch nog aardig goed
te kunnen steile-walle-kant-klauteren.
(Het apenspel van in de gymles
verleer je blijkbaar niet snel)Je kleren en jijzelf moeten daarna wel
in de wasmachine / onder de douche
want onze slootjes stinken grondig.
Onze brievenbus halen deze krantjes natuurlijk niet meer
omdat ze gedateerd en onleesbaar
en vooral heel vies zijn geworden.
Mijn voorstel:
een weekje laten uitdruipen en opdrogen
dan kan het alsnog
als goed geprepareerde bonk papier-maché
de papiercontainer in.
Ik denk wel
dat ook dat opruimen
een klusje voor mij wordt.
Want er was werkelijk niemand
van al die voorbijgangers
die iets zei, ook maar enige
belangstelling toonde
of aanbood even te helpen.
Zo zal er ook niemand zijn die
deze bonk op straat ziet liggen en denkt:
dát ga ik nou eens even opruimen.
Blijkbaar is het hier in EdamVolendam
volstrekt normaal
dat de ene gek het in het water gooit
en de andere gek het er weer uithaalt.
edamvolendamschoon@telfort.nl
