Dat zal ik u niet aandoen maar deze moet toch echt nog even.
Nadat we afgelopen zaterdag ruim 4 vuilniszakken met zwerf-drijfvuil uit het water van het Gouwtje langs de Broeckgouwstraat hadden gevist bleken er bij deze "oogst" maar liefst 5 ballen te zitten.
3 ervan waren nog helemaal goed.
We hebben ze
in het zicht gelegd
en vandaag waren ze alledrie weg.
Naar wij hopen naar een (nieuwe ?) blije eigenaar die ermee kan voetballen
tot hij een Messi is.
(of het vrouwelijke
equivalent ervan)
De vraag die erbij hoort is wel waarom deze goede ballen
in het water blijven liggen.
Is het een gevalletje:
Hé mijn bal ligt in het water.
Laat-maar.
Ik heb er thuis nóg twee ?
of: ik vraag wel een nieuwe aan mijn moeder
Uit de afdeling "Opa-vertelt" weet ik dat je dat vroeger niet flikte. Je moeder zag je aankomen.
Als je bal op een dak - aan de verkeerde kant van een hek of in het water lag
ging je toch echt álle moeite doen (lees: halsbrekende toeren uithalen) om hem weer terug te krijgen.
Omdat je maar een keer per jaar een nieuwe bal kreeg. En je vriendjes ook.
Een voetbal: daar was je héél zuinig op.
Zou dat een van de oorzaken van al dat zwerfvuil zijn:
dat we tevéél van alles hebben ? En dat we, als we van waardevolle zaken al denken: laat-maar
dat van waardeloze zaken (echt afval) helemaal normaal vinden ?!
Is hier bij het gebruik van het woord "waarde" de prijs van een bal bedoeld
of het woord als in "waarden en normen" ?!
Een van de kenmerken van de huidige beste voetballer van de wereld - Lionel Messi -
is dat hij als super-super-prof toch heel bescheiden en eenvoudig is gebleven.
Hij is in armoe opgegroeid en in soberheid opgevoed.
Zou hij zijn eerste bal nog hebben ?
Zou die wel eens over een hoog hek - op een dak of in het water hebben gelegen ?
En zou die eerste bal nu niet van onschatbare waarde zijn ?
edamvolendamschoon@telfort.nl
