Een weerwoord op beschuldigingen in de Nivo, die de Nivo niet wilde plaatsen.
Eigenlijk is het een ongelukkige liefde. Een ‘jas’ die van Volendam houdt en het oude dorp ziet veranderen in een kitsch-versie van zichzelf. Worden al die nep-geveltjes gebouwd om ons te plezieren? Of moeten de argeloze bezoekers en toeristen maar aannemen dat we het prachtig vinden? Ga naar de nieuwe wijken en je ziet ze niet meer. Je ziet er nog wel de puntgevels die de Julianaweg zo prachtig maken. Voor mij vormen die een architectonisch monument van de toekomst. Die puntgeveltjes vertellen een verhaal. Dat verhaal hoort bij een cultuur. Die nepgeveltjes vertellen niets. Het is namaak.
De Zeestraat is mooi van lelijkheid. Ik heb hem met terugwerkende kracht weer in mijn hart gesloten. Er horen verhalen bij, net als bij de gevels van het Europaplein. Het vormt niet alleen een architectonisch archief. Er hoort ook een archief bij van verhalen die ons collectief geheugen vormen. Een shovel schuift alles straks in de puinbak.
Een duidelijke lijn in mijn ‘kladblokken’ van de laatste maanden is de uitverkoop van de Oude Kom aan het slenter-toerisme. Bewoners en ondernemers in de Oude Kom hebben er in toenemende mate last van. Ze hebben er niet om gevraagd. Het beleid wordt over ze uitgerold. Ik zag het als een van mijn taken om in te gaan tegen het gemak waarmee dat gebeurde. Het gemak waarmee bezwaren werden weggewuifd of afgekocht met loze beloften en fooien. De aanbidders van het gouden kalf dat ‘toerisme’ heet en ons al opzadelden met het Marinapark zien we niet. Ze gaan schuil achter een college dat voor hen de weg baant en een gemeenteraad die ja en amen zegt.
Toen ik vragen stelde bij een wethouder en een stichting en de (schijn van) belangenverstrengeling zag, werd er hard terug geslagen. Nu ik echter de ‘strategische communicatieplannen’ van freule Kes voortijdig onder de aandacht bracht, balde de woede zich samen. En ik had al zoveel vijanden. Een beledigde burgemeester, luie raadsleden, een ondernemer in het bustoerisme en een politieke partij die vergeten is waartoe ze werd opgericht en waartoe ze op aarde is. Een krachtige burger is al lang niet meer het doel van het politieke bestel. Als je in de Oude Kom woont, ben je een onderdaan van het beleid en als je daar ondernemer bent, het voorwerp van spot. De krachtige burger is het nepgeveltje geworden van een partij waarvan het bootje fluks de haven uit zeilt om achter de einder stiekem te fuseren met het CDA.
Dat er meneren zijn die hebben geprobeerd het Volendams Museum alvast leeg aan freule Kes te overhandigen, schijnt een leugen te zijn waarmee ik alleen als doel zou hebben om mensen te beschadigen. Zo stond het in een naschrift van de redactie onder mijn laatste kladblok. En ofschoon ik het aan de hand van documenten zo heb zien gebeuren, moet het anders, meer positiever worden uitgelegd. Met een nepgeveltje dat wel.
De Nivo is eigenlijk ook nep. Je weet daar nooit wat ze voor een pet op hebben. Zo beschuldigen ze je van opzettelijke leugens, maar een week eerder complimenteerden ze me nog met mijn scherpzinnigheid. Maar toen ging het over de fusie met Zeevang. Je weet maar nooit wat je aan ze hebt. Als ze morgen een of andere lijzige tante die sist van boosheid aan de telefoon krijgen, geven ze die ook weer gelijk. Te veel petten daar. Dan verschuift de waarheid.
Mijn kladblokken verschenen al meer dan tien jaar in de Nivo. Ze hebben heel wat kladblokken in hun kolommen afgedrukt waarvan ze wisten dat niet iedereen ze met plezier zou lezen. Dat moet ik ze nageven en daar moet ik ze voor bedanken. Vanwege het afscheid dat ze me hebben bereid ben ik echter niet vergevingsgezind. Ze hebben zich het hoofd op hol laten brengen. Onder druk wordt alles vloeibaar, zelfs de ruggen die ze vaak toonden te hebben.
Het is jammer, maar niet het einde van de wereld. De officier van justitie die ze op me af hebben gestuurd heeft me slechts één feit ten laste gelegd en schreef daarover een enorm persbericht. Maar het gaat nog steeds over niet meer dan een verdenking. De wethouder van de (schijn van) belangenverstrengeling heeft inmiddels zelf om een onderzoek gevraagd en het zal wat mij betreft nog blijken dat freule Kes naar buiten niet duidelijk is geweest over haar uiteindelijke doel: de Zeestraat en het Europaplein vol zetten met nepgeveltjes. Ik verzeker u het wordt daar prachtig, schitterend, magnifiek, onovertrefbaar zelfs, en er komen ook nog bankjes en boompjes bij.
Adieu trouwe lezers, hierbij geef ik mijn pen over aan de onbekende Volendammer of Volendamse
die graag tegels licht, de achterkant van het gelijk opzoekt, mooie verhalen doorprikt, een hekel heeft aan nepgeveltjes en schijneenheid. Hij of zij kan zich melden bij de redactie van de Nivo.
Peter Louter
columnist
