Maar nee hoor. Niks gehoord of gezien. Een beetje regen en dat was het.
De warmte - de druk in je hoofd - de loomheid - de plakkerigheid:
't is na zo'n onweersbui allemaal weg.
Ik heb het gevoel dat het in onze contreien eigenlijk maar heel weinig onweert.
Een paar weken geleden een "echte" onweersbui in de ochtend en dat was het wel dit jaar.
In deze dagen wat gerommel en een paar klappen in de verte. Meer niet.
Lijkt het maar zo of onweert het in EdamVolendam minder-dan-gemiddeld ?
Is daar een verklaring voor ? Weet u daar meer over ?
Of is het herinnerings-verfraaiing ( opa vertelt: vroeger was alles beter en onweerde het altijd !)
In het NHD vandaag
een paar artikelen over onweer
en de angst voor onweer.Bij sommige mensen hakt zoiets er flink in !
Daar kan evodammer over meepraten.
Dat roept herinneringen wakker.
Als kind was ik extreem bang voor onweer
(elk wolkje was er één teveel
en reden tot angst en paniek)
Volgens moeder-evodammer wordt je die angst
ook aangeleerd. Haar moeder was heel angstig -
zij was angstig en ik kreeg het dus ook mee.
De meest afschuwelijke verhalen werden je elke keer weer ingepeperd.
Ik herinner me onweersbuien waarbij wij uit bed gehaald werden.
Of dat als het overdag was de gordijnen dichtgingen en er een kaarsje
bij het Mariabeeld werd aangestoken.
Vreselijke voorspellingen over wat er allemaal zou kunnen gebeuren (maar nooit gebeurde).
Dat heel erg bange is overgegaan.
Thuis slaap ik er gewoon doorheen en niet-thuis kom ik er wel overheen.
Waarom ? Geen idee. Maar houen zo.
Ik herinner me dat ik als jonge onderwijzer met een groep kinderen en wat leiders
op kamp was en dat we onderweg in het bos werden overvallen door een pittige onweersbui.
We zijn toen in een soort van dalletje gaan zitten want verder no-place-to-go.
Ziet u het voor zich ? Het is overdag maar toch heel donker - het regent dat het giet
en het dondert&bliksemt dat het een aard heeft.
In een grote kuil in het bos een zielig hoopje bibberende kinderen
met een nog harder bibberende meester die op de meest ongeloofwaardige wijze
de moed erin probeert te houden.
 |
| klik op deze afbeelding voor een vergroting Kom terug op dit blog door te klikken op het terugpijltje linksboven in uw beeldscherm |
kwam iemand met het voorstel
het "onweerslied" te gaan zingen.
(een liedje dat we vaak op school zongen)
In die kuil in die kletterende donder&bliksem-bui
hebben we dat daar - dicht op elkaar -
ook zitten zingen.
Eerst met hele dunne bange stemmetjes
maar allengskens luider en dapperder.
En in vele herhalingen.
Het onweer trok zijn conclusies en verdween
boos na-rommelend in de verte.
We hebben dat onweer weggezongen
Wij hadden gewonnen !
Ik denk dat ik daar&toen
mijn laatste restje angst voor onweer ben kwijtgeraakt.
Ik heb het liedje voor u opgezocht.
En als het toch nog gaat onweren vannacht of morgen
zal ik het voor u zingen. Want ik ben niet bang meer.
Ik zing !
De melodie en de hele tekst kunt u vinden
op deze hele leuke website:
http://www.kinderliedjes.overtuin.net/seizoenen.html#regen
klik op deze link om deze website te bezoeken. kom terug op dit blog door te klikken
op het terugpijltje linksboven in uw beeldscherm
edamvolendamdigitaal@xs4all.nl
UPDATE: sinds ik dit blogje schreef - dat zul je altijd zien - heeft het bijna elke dag ge-onweerd bij ons.
volgens mij lezen ze "boven" ook evodammer.
