Gezongen door Bob Scholte.
De Marco Borsato - Ramses Shaffy en Wim Sonneveld van zijn tijd.
Een tijd zonder televisie
radioprogramma's
die je niet kon terugluisteren
en natuurlijk geen You-Tube
waar je nu alles en iedereen
op kunt terugvinden.
Er waren geen hitlijsten
of gouden of platina platen.
De audio-techniek stond in de kinderschoenen en muzikanten en zangers waren nog échte vakmensen.
Een zwarte schijf (dat noemden we grammofoonplaat) en wat film in de bioscoop
waren de enige mogelijkheden om hem te horen. Met wat geluk trad hij live op.
Oja......en bladmuziek die je voor een kwartje kon kopen om thuis op de piano te spelen.
De tekst is qua maatschappijbeeld typisch voor die tijd maar sommige stukken
zouden vandaag nog makkelijk kunnen.
Deze teksten kunnen - als je even een tijdsprongetje maakt - het gereutel
van sommige moderne artiesten - ( Ik hou van jou omdat ik van je hou zodat ik met je trouw)
met gemak evenaren of zelfs overtreffen.
Ik vind het altijd een beetje eng en vreemd om bezig te gaan met teksten en muziek
van artiesten van ver voor mijn tijd. Het voelt soms als heiligschennis.
Dat er een prijs naar Bob Scholte genoemd is die alleen de besten van de besten
in de muziekwereld kunnen winnnen zegt genoeg.
Toch hoop ik dat ook ons amateuristisch geklungel bijdraagt
aan het in stand houden van dit stuk legendarische muziekgeschiedenis.
In Je Ogen Staat Geschreven
In je ogen staat geschreven wat je mond niet zeggen wou
Waarom lang nog overwegen, als je hart spreekt kleine vrouw
In je ogen staat geschreven wat je mond niet zeggen wou
Waarom langer nog gezwegen, als je denkt: "Ik hou van jou"
Zacht ruist de wind, met zang’rig geluid
het klinkt als een liefdeslied
Lenteverwachten zweeft door de bossen
trilt door het jonge riet
Alles dat spreekt van liefdesverlangen
maar jij zwijgt stil, mijn schat
Toch raadt mijn hart jouw diepste gedachten
Lieveling, weet je dat……………
In je ogen staat geschreven
wat je mond niet zeggen wou
Waarom lang nog overwegen
als je hart spreekt kleine vrouw
In je ogen staat geschreven
wat je mond niet zeggen wou
Waarom langer nog gezwegen
als je denkt: "Ik hou van jou"
Net als de vogels zullen wij samen
zo je mij ’t jawoord geeft
Daad’lijk een nestje bouwen voor twee
dat zonnige plekjes heeft
En ligt er later in een mooi wiegje
lachend "een kleine puk"
die met zijn handjes woelt door je haren
Ken je nog meer geluk……………
In je ogen staat geschreven wat je mond niet zeggen wou
Waarom lang nog overwegen, als je hart spreekt kleine vrouw
In je ogen staat geschreven wat je mond niet zeggen wou
Waarom langer nog gezwegen, als je denkt: "Ik hou van jou"
als u deze bladmuziek in een andere toonsoort
of op een andere manier wilt hebben kunt u dat aanvragen bij
edamvolendamdigitaal@xs4all.nl
Scholte werd ontdekt door Jules Monasch, die hem in contact bracht met Bram Godschalk. Na zijn lagere schooltijd werd besloten dat Scholte voorzanger zou worden in een synagoge. Hij heeft om deze reden enige tijd lessen gevolgd op het Joods Seminarium, echter voorzanger is hij nooit geworden.
Zijn eigenlijke artiestenloopbaan begon toen hij in 1916 van Nap de la Mar een kinderrol aangeboden in de operette De Marskramer; als klein kind heeft hij vele optredens gedaan in het Tip-Top Theater in de Jodenbreestraat.
In 1931 trad Scholte in dienst van de AVRO. Bij het orkest van Kovacs Lajos kreeg hij nationale bekendheid met de liedjes Oh Monah, Goedenacht en welterusten, Een huis met een tuintje en We gaan naar Rome. Hij was regelmatig medewerker aan de Bonte Dinsdagavondtrein.
In de Tweede Wereldoorlog overleefde Bob als enige van zijn gezin en overige familie het concentratiekamp Auschwitz.
Na de oorlog hervatte Scholte zijn loopbaan met hoofdzakelijk Joodse liederen. Ook was hij, net zoals Sylvain Poons medewerker aan het in die tijd zeer gewaardeerde programma van Wim Ibo Waar blijft de tijd.
Een van de vele onderscheidingen die Bob Scholte kreeg uitgereikt was de Gouden Harp (1966).
Na zijn overlijden werd door zijn familie de Bob Scholte-ring in het leven geroepen, een prijs om Nederlandstalige zangers en zangeressen te eren.
