Soms zoek je een naam
of een lied of een gedicht.
" 't ligt op het puntje van mijn tong" hoor je mensen dan zeggen
maar daar blijft het dan ook meestal steken.
Hoe harder je denkt hoe kleiner de kans dat je vindt wat je zoekt.
Wanhoop in je grijze hersencellen.
Soms helpt het om er juist niet aan te denken
en dan schiet het later opeens - zonder aanwijsbare aanleiding - in je gedachten.
Onderstaande levens-wijsheid probeerde ik een tijdje geleden
uit mijn hoofd op te zeggen. Maar na twee regels viel ik stil.
Het lag op het puntje van mijn tong en bleef daar ook steken.
Waarom ik er vanavond aan moest denken
en het heb opgezocht - én gevonden - weet ik niet.
Er zal een reden voor zijn maar vraag mij niet welke.
Het mysterie van de menselijke geest.
