We kennen de verhalen en die zijn absoluut niet om te lachen.
Maar toen ik dit plaatje zag bedacht ik:elk verdriet en elke ellende heeft een eigen specifieke persoonlijke plaats&tijdgebonden maat.
Dit is een scheepsramp zonder slachtoffers
geen levenslang voor de nabestaanden
geen blijvende trauma's van de overlevenden
en geen grote schade aan milieu en materieel.
Een scheepsramp
met het verdriet van een kind
dat zijn bootje kwijt raakte.
Een kind - een bootje - een slootje.
Het slootje was de oceaan - het schip de MS Unsinkable en ikke was de kapitein.
Tot het fout ging en het lot zijn eigen koers nam.
Als onze zorgen in ons dorpje EdamVolendam - speldenknopje-op-de-wereldkaart -
zo'n miniatuur van de werkelijkheid blijven
blijven we wel drijven.
edamvolendamschoon@telfort.nl
