Afgelopen maandag was er in Verzorgingshuis De Meermin een informatie-avond
voor zaakwaarnemers en kinderen/familie van bewoners.
Een volle zaal kreeg informatie over de toekomst - nieuwbouw en/of verbouw -
(het al-jaren-hetzelfde-verhaaltje van de Big Boss die in De Meermin het liefst over De Nicolaashof praat en er uit naam van zijn bouwen-bouwen-bouwen-maatjes nog steeds van uitgaat
dat onze Edamse senioren op den duur wel naar de Broeknauw zullen moeten emigreren)
- jaarplannen - zorgzwaartepakketten- aktiviteitenbegeleiding - MDO - personele informatie - MIC - MOM - medicatie-systeem - FLUP en KNOR. (Ja-ja.........we verzinnen wat tegenwoordig)
Er was ook gelegenheid tot het stellen van vragen.
Een van de vragen - of zullen we het klacht noemen -
was het gemis aan de wekelijkse snack op donderdag
- het zondagse borreltje-van-het-huis en soms een speciaal gebakje.
Afgeschaft wegens geldgebrek.
(Net als 8 van de 12 altijd zo knusse gezamenlijke maaltijden)
Vervangen door een dagelijks glaasje fris.
Gezond en lekker............maar toch....een slechte ruil !
Voorheen was het donderdag snack-dag
De bewoners kregen iets lekkers
zoals een kaas-soufleetje een mini-loempiaatje of een lekker krokant kroketje.
Niet gezond - wel lekker...............en dus...................
werd dat erg op prijs gesteld.
Daar werd naar uitgekeken.
Niet om de honger of zelfs de lekkere trek maar om het gebaar.
Dat was een ijk-punt in de week. Een momentje-van-blij
Afgeschaft.
Dat roept om een Kroketten-Oproer
Want behalve de zakelijke kant -
en alle begrip voor de personele problemen -
zijn die schijnbaar kleine dingen nou juist de zaken die er-toe-doen.
Het verdwijnen van deze extraatjes
geven precies aan wat er aan de hand is:
er wordt van alles wegbezuinigd
er is geen personeel om het nog te organiseren/regelen
en alles dat niet met overleving te maken heeft verdwijnt.
Dat noemen we noemen kaalslag in de zorg.
Tijd voor een Kroketten-Oproer dus
Juist die "kleine" dingen - die vaak als eerste worden afgeschaft
geven die sfeer van zorgzaamheid - vertrouwen - knussigheid en aandacht
en dat er méér is dan alleen het naakte bestaan van alledag.
Want verdomme...........het zijn wel de mensen die ervoor gezorgd hebben
dat wij het nu zo goed hebben, waar we nu op aan het bezuinigen slaan !
Het minste dat we kunnen doen is ervoor te zorgen dat de boodschap blijft:
Hé mensen.........'t zijn schrale tijden..........
.maar we houen van jullie !
Wie wil er wat lekkers ?!
Het is logisch dat de leiding van de Meermin
(die ziet alleen rode cijfertjes
en wurgende wetgeving)
en het personeel
(terecht op-handen-gedragen maar vaak
op-de-rand-van-collectieve-overspannenheid )
niet zoveel (méér ) kunnen doen dan het hoogstnoodzakelijke
Maar waar blijven hier
> de clïentenraad - bestaat die nog ? is die nog actief ?
> de vele vrijwilligers die allemaal met hart&ziel
- maar afgepast - "hun ding" doen ?
> De Vrienden-Van-De-Meermin
(een wat vaag en weinig inbrengend onbekend groepje weldoeners)
En er is nóg een groep betrokkenen: de familie van de bewoners.
Ëén keer per jaar komen ze naar een informatie-avond
en verder (als ze niet ook vrijwilliger zijn)
alleen om voor hun eigen vader/moeder de dingen regelen
meestal zakelijk/medisch/calamitair en- nog meestaller-
klagender- of eisender-wijs
De familie van bewoners
- een groep betrokken die blijkbaar het verzorgingshuis
als een soort "winkel" ziet waar je dingen kunt kopen
- eisen kunt stellen - en nog garantie toe.
En anderen - het personeel en de vrijwilligers -
moeten dat voor ze regelen.
Dat vraagt om een Kroketten-Oproer.
evodammer begrijpt - doof-noch-blind voor de gure werkelijkheid -
gerust wel waarom het zo is gegaan als het ging
en een half jaar geleden het besluit viel
wéér iets leuks af te schaffen.
Maar op deze bijeenkomst
werd hem opeens duidelijk waar het probleem zit.
Alle overleg- informatie- en organisatiestructuren zijn
- van oudsher - door De Meermin georganiseerd.
De organisatie kokert zichzelf uiteindelijk
tot aan het bureau van de manager(s)
waar één pennestreek genoeg is.
Tijd om nu eens iets voor De Meermin te gaan doen.
In de aankomende jaren zal juist de familie actiever moeten worden.
Niet alleen voor "eigen" maar voor ook "allen".
Als aanvulling op wat er door de professionals
en de vele vrijwilligers
al wordt gedaan.
En we noemen het: Kroketten-oproer.
evodammer zet in op één snack-donderdagje in 2012
zowel financieel als het regelen en het rondbrengen.
Hij heeft daar wel graag (om te voorkomen dat hij zal verdwalen
of mensen een snack zal serveren die ze absoluut niet mogen hebben)
een leuke professional bij om hem te leiden.
Nog 51 donderdagen die om een sponsor vragen.
Natuurlijk blijft het management niet achter en zoekt een potje
om ook voor 10 keer in 2012 toch de donderdagse tractatie te doneren.
Vrienden-Van-De-Meermin
evenaart het management
en doet er nog eens 10 blije donderdagjes bij.
De cliëntenraad slaat ook
met de seniore
- maar daarom niet minder krachtige -
vuist op tafel en schrijft zich in
voor 5 snackse donderdagen op de lijst.
Dus we zoeken nog 26 mensen die zich aanmelden om bij te dragen
en een keertje - of vaker - uit te delen.
evodammer loopt graag voorop maar staat niet graag alleen.
Laat u even weten of u meedoet ?
Als de zorg het kleine extraatje niet meer kán betalen
de vrijwilligers het niet meer kunnen/willen doen
Vrienden-van-de-Meermin het niet willen betalen
en de bewoners het niet hoeven te betalen (als ze er zelf voor moeten betalen is de lol eraf)
kunnen wij - als (klein-)kinderen/vrienden van bewoners dan niet iets doen
om juist die kleine dingen - die zo belangrijk zijn-
in stand te houden ?
Is het geld het probleem ?
evodammer biedt 100 euro als beginnetje
en hoopt op bijval.
Is de menskracht het probleem ?
evodammer biedt zich aan voor 26 rondjes langs alle kamers in 2012
en hoopt op bijval
(wel een leuke verzorgende mee en in-het-geval-van die snacks
een deal met Bea c.s. ?)
Is het de wil die ontbreekt
om dit teloor-gegane Meermin-pareltje
weer op te poetsen ?
Ga u schamen !
Als u onze geliefde senioren dit niet meer gunt
wens ik u toe dat u bij uw eerste-het-beste bezoek aan de snackbar
- ondanks uw lekkere trek - iets eet dat raar smaakt.
edamvolendamdigitaal@xs4all.nl
0299 - 36 19 20