In de Wijkermeerstraat
stond een paar dagen geleden
deze auto geparkeerd.
Een bijzondere auto.
Die zie je wel staan
tussen al dat nieuwerwetse licht-gewicht-blik
Ik heb er een foto van gemaakt. Want bijzonder genoeg.
En ff door het raampje naar binnen gekeken. Mooi !
Ik heb al eens eerder een oude auto op de foto gezet.
Een prachtige T-ford.
Op een zonnige zondagmiddag geparkeerd bij De Meermin
klik op een foto voor een vergroting.
klik op het blauw-witte terug-pijltje linksboven in uw beeldscherm
om terug te gaan naar dit blog.
Dit soort schoonheden op wielen zijn monumenten.
Ze zouden wegens hun culturele waarde een in-stand-houd-bijdrage van ons allemaal verdienen.
Net als oude gebouwen - bruggen - monumentale bomen of kunstwerken in een museum.
Die nacht heb ik gedroomd.
Ik droom veel, maar nooit over auto's.
Deze keer kwamen er echter wel allerlei oude auto's in voor.
De Opel Kaptein van mijn vader.
Na het Deux-Chevautje - het Kevertje en een kittig Dafje
eindelijk een auto waar hij voor zijn lol in reed
en de hele familie kon erin
brandend de Coentunnel moest worden uitsgesleept.
Onze eigen eerste auto.
Ik had - zonder dat iemand het wist - mijn rijbewijs gehaald.
(er werd ook heftig getwijfeld óf ik het ooit zou halen)
Ik zie nog het ongeloof van de familie toen ik
vriend&vijand verrassend
op een dag daarmee
- apentrots -
voor de deur te parkeerde.
In mijn droom ook dit slagschip
dat op een goede dag bij ons voor de deur parkeerde.
Zoonlief had als klusje om als chauffeur
een bruidspaar op te halen
in deze sprookjesachtige slee.
in deze sprookjesachtige slee.
De auto trok veel bekijks
maar kind-lief in pak-met-stropdas net zoveel.
maar kind-lief in pak-met-stropdas net zoveel.
Voor iemand die niets met auto's heeft dus een heel bijzondere droom.
Niet vanwege de auto's maar vanwege de mensen en gebeurtenissen.
3 generaties op wielen.
3 generaties op wielen.
Een tour Nostalgique.