zondag 24 april 2011

Fietssleutel

Van de week maar weer eens een uurtje besteed aan wat opruimwerkzaamheden
bij onze bibliotheek / wijksteunpunt Meerwijk.

In dit geval een solo-klusje maar er was een dringende drang én het was prachtig weer.

De verbouwing van dit bibliofiele en steunpunterige centrum mocht vorig jaar ettelijke tonnen kosten
(en het openingsfeest voor de bobo's 10.000 euro)
maar een fatsoenlijk plan en een beetje begroting
voor het onderhoud van de omgeving was blijkbaar een brug te ver.


De tuin ligt er desolaat bij.

Het openbaar groen
woekert zich vrijelijk het trottoir op.

Overal zwerfafval.

Een fietsen-stal-voorziening
(zoals te doen gebruikelijk in onze gemeente
van het type jaren-50-vorige eeuw)
waar nooit iemand zich om bekommert.

 
De fietsenrekken weggetrokken
Bladafval op een hoop geveegd.
Zwerfafval ( een halve vuilniszak )
in de te-ver-van-de-bron-geplaatste-afvalbak gedropt.
 
Hoopjes geveegd.



Want hier komt de gemeentelijke veegmachine niet.
Die doet alleen de goten van de rijweg.
Ja. Dat is vreemd. Maar auto's moeten blijkbaar op een schone weg rijden.
Voetgangers moeten maar zien waar ze (in) lopen.
 
En dit gevonden
Daar hoort een dialoogje bij.

Ik stel me zo voor: een puber-met-telefoontje
          Hoi mam. Is papa thuis ?
          Hoi pap.
          Ik sta hier bij de bibliotheek
          en nou is mijn fietssleutel afgebroken.
          Kun jij me ff komen halen ?

En dat doet papa dan.
De fiets is meegenomen.
De afgebroken sleutel weggepleurd.


Dat doet me denken aan die keer dat mijn vader ('t is altijd een vader-klusje)
een fiets op moest halen omdat mijn zus haar fietssleuteltje was verloren.
De arme man heeft eerst 3 km gelopen en - nog erger - 3 km terug met een fiets-op-slot lopen zeulen.
Het allerergste was dat - eenmaal thuisgekomen - mijn zus hem kon mededelen
"dat dit háár fiets niet was". Kon 'ie weer terug met die fiets.
Buiten de schaamte (je loopt als volwassen man met een meisjes-kinderfiets
9 km lang toch een beetje voor jan-met-de-korte-achternaam en een fietsendief-gevoel)
moet er enorm veel vader-liefde in het spel geweest zijn.
Hoewel ook moet worden vastgesteld dat in die tijd een fiets een dierbaar en duur bezit was
dus de moeite waard om daar moeite voor te doen.

Hoe anders is dat met deze wrakfiets.

Hij staat al heel lang bij onze bibliotheek
Lekke banden - stukke onderdelen - verroest.
Liefdeloos en achteloos in de steek gelaten.
Afgeschreven. Ingewisseld voor een andere.
Tot het grof-vuil veroordeeld.
Als niemand hem weghaalt staat 'ie er volgend jaar vast nog.


klik op een foto voor een vergroting.                         Het is een Batavus Scoop
om terug te gaan naar dit blog                                  blauw-metalic damesfiets met trommelremmen
klikt u op het blauw-witte terug-pijltje                          Dus als u zulks mist weet u nu waar hij is.
linksboven in uw beeldscherm                                  Sleuteltje meenemen want deze staat op slot


Vindt u ook dat een bibliotheek/wijksteunpunt best een voorbeeld mag zijn van netjes&proper ?
of
Staat úw fiets er nog ?

edamvolendamschoon@telfort.nl