Landjepik

Landjepik
Als kinderen deden we dat door een vierkant in het zand te trekken en dat in twee helften te verdelen.
Door op slimme wijze met je zakmes (of iets dat daarop leek) te gooien
kon je een stukje van het gebied van de tegenpartij afsnijden.
Net zolang totdat deze niets meer over had.
(in mijn geval was ik dus meestal mijn eigen tegenpartij)

Het is een speelse vaardigheid die je later gaat gebruiken bij het neerzetten van je tuinafscheiding.

(klik op de foto's voor een vergroting
klik op het blauw-witte terug-pijltje
 linksboven in uw scherm
om terug te gaan naar dit blog)

Deze foto is genomen op de Matthijs Tinxgracht.

Herbestraten.

Niets mis mee.

Vakkkundig uitgevoerd.

Mooi en stijlvol

Was ook erg nodig

Herbestraten kun je
in onze gemeente niet vaak

en niet goed genoeg doen.

Maar kijkt u eens goed ?

Ziet-u-wat-ik-zie ?

De rijweg is

breder geworden.

Landjepik !

Met als verliezer: de voetganger.


Het is een supersmal stoepje.
Voor de sier. Niet voor het gemak.

Een strookje niemandsland
waarop je niet naast elkaar -
nauwelijks met een kinderwagen of rollator
en zeker niet met een invalidewagen kunt lopen.
En geen tegenligger mogelijk.

Ganzenpas dus
(oi - kijk uit met het woord ganzen -
straks wordt je blog weer gejat !)

Het wachten is tot er op dit "stoepje" geparkeerd wordt
of het aan gort gereden wordt door grote vrachtwagens.

Of dient het alleen als een soort vangrail voor de auto's ?
Of is het een stads-architectonisch hoogstandje ?

Bewoners zetten er dan ook nog graag hun
grofvuil - GFT-bak of vuilniszak op.

In-ieder-geval
Fouterdefouterdefout
en
dommerdedommerdedom.

Had er één mooie weg van gemaakt.
Parkeervakken voor bewoners.

Gelijke rechten voor alle verkeersdeelnemers.
En we noemen het: woonerf.



Dat betekent dat de auto's niet meer met 50 km. (of meer) per uur
dit stukje van hooguit 200 meter kunnen door-racen.
En dat voetgangers en fietsers de ruimte en hun rechten krijgen.

Regeren is vooruitzien.
Herbestraten is niet: het-oude-plan-in-ere-herstellen in structuren uit de jaren '50
Herbestraten is ook: her-inrichten.
Maar vereist modern denken.

Er nog van uitgaan dat de Matthijs Tinxgracht / Spuistraat een doorgaande route is
verraadt een paar decennia achterlopen in het (voor zover aanwezig) denkproces.


Het zit niet in het vakmanschap van de stratenmaker.

Zeker niet.

Maar zijn baas en de onderknuppels in de gemeente zouden
voor deze misstap misschien nog wel een keertje
op de knieën kunnen.

Voor straf in de hoek met hun ezelshoed op.

Om erachter te komen dat je een volgende keer
eerst met bewoners/ondernemers/gebruikers gaat overleggen
over wat goed is en wat niet goed is
Met als toegift een - verplicht - cursusje "moderne stadsinrichting"



Ook het gevoel dat het allemaal - stiekemgewijs -
steeds minder wordt ?
of
vindt u mensen die op eigen benen lopen ook maar lastig ?
of
dat uw leven bepaald wordt door wereldvreemde witte
middelbare mannen achter bureau's en in auto's ?

edamvolendamdigitaal@xs4all.nl

UPDATE:
2011 03 21
Ik lees in de krant dat er onder de noemer "centimeterwerk"
een stukje van de weg is "afgesnoept".
Gelukkig ben ik geen landmeter - noch journalist - werk niet bij de gemeente
of een bestratingsbedrijf.
Ik heb (als-zoon-van) een timmermansoog.
En dat zegt dat er niks van de weg is "afgesnoept" maar dat deze breder is geworden.
Ten koste van de voetganger.
Die mogen op hun ganzenpaadje in ganzenpas op een stukje dat van de berm is afgegegaan.