een man hoog op een ladder in je tuin.
De professional.
De iep wordt getopt.
Een boom die 40 jaar geleden door de gemeente
als klein sprietje
is neergezet in gemeentegrond (die nu privé-terrein is).
Want er werden véél bomen neergezet in die tijd.
Groen was goed. Bomen waren de toekomst.
Maar ze worden zó groot
dat onderhoud bijna niet meer te doen is.
Ze verdwijnen
en worden vervangen door klein-blijvende soorten.
Toch een soort van zonde.
Want er gaat niets boven zo'n grote majestueuze iep of eik kastanje of plataan waar je onder mag wonen.
En met jou nog zoveel dieren&diertjes en planten&plantjes
Maar behalve de romantische beschouwingen zijn er ook de praktische
Veiligheid (bij ons achter waaiden ze in groten getale om bij sommige stormen)
Onderhoud (kost steeds meer geld)
Lichtinval te weinig in woningen en teveel schaduw in onze piepkleine tuintjes
Blad-bloesem-afval (vind ik persoonlijk een lul-kul-nul-argument)
En het is nu eenmaal een feit:
je woont nu dicht op elkaar en
je hebt rekening te houden met je buren.
 |
| klik 1 of 2 x op de foto voor een vergroting klik op het blauw-witte terug-pijltje bovenin uw beeldscherm om terug te gaan naar dit blog |
Maar zijn opvolger (uitloper) staat al klaar
om zijn vader (of is deze iep een moeder ?)
op te volgen als baas-boom-van-de-buurt.
Waar de oude boom steeds kleiner en minder wordt
(hij zal wel eindigen als tuintafel
of als vogelhuisje-standaard)
staat de jonge fier vooraan
om de circle-of-life door te zetten.
Vast van plan hoger en mooier te worden
dan de vorige generatie.
Een sieraad voor de buurt
een veilige haven voor alles
dat groeit&bloeit (en ons altijd weer boeit)
kruipt - nestelt en een goed maal zoekt.
Nog onwetend van zaag&snoeischaar
niet bezig met verval en eindigheid.
Waar de getopte ouder-boom nu nog wat zorgzaam en bezorgd neerkijkt op "het jonge spul"
weet hij dat dat over een overzichtelijk aantal jaren andersom zal zijn.
En zo hoort het ook.
