woensdag 1 december 2010

Zielig

Ze kwamen op hun "eends" op mij afgerend
Hopend op wat te eten.

Er was nog geen vlokje sneeuw gevallen en de temperatuur was nog heel aangenaam.




Opeens moest ik vanavond weer aan deze meneer en mevrouw eend denken.
Het is nu wit buiten en  - 5 graden C (gevoelstemperatuur -14)

Ik zit binnen. De verwarming nog maar wat hoger gezet.
Zij zitten buiten. Hun veren nog maar wat meer opgeblazen.

Ik heb keus. Zij niet.
Het is niet eerlijk verdeeld in deze wereld.

Ik wil echt niet met ze ruilen maar we kunnen nog wel wat van deze dappere eendjes leren:
zeuren over "hoe koud het wel niet is" is relatief en triviaal.
Maar ik doe daar de komende week toch nog maar ff stevig aan mee.

Fred
(genetisch bepaalde koukleum)