Ja. Dat deed ik. Ik heb namelijk een rare hobby.
Ik fotografeer veelvuldig auto-blik dat op het trottoir of in het openbaar groen staat.
En deze stond wel heel erg op het trottoir.
reageerde ik. (boziger dan mijn bedoeling was en dan mijn mental coaches wijs achten)
Kweenie. Ik ben er op een dag mee begonnen en niet meer mee opgehouden.
Ik heb al vele vele 100-en foto's van dit verschijnsel. Ik ga er nog eens mijn kamer mee behangen.
A-sociaal geparkeerd blik is niet moeilijk om te vinden. Er staat genoeg.
We vinden het eigenlijk al normaal. De mens laat zich verdringen door zijn machines. Godbetert.
En de eigenaren hebben ook altijd en allemaal dezelfde argumenten:
"ik sta hier maar even" - "niemand heeft er last van" - "er is tekort parkeerruimte in de buurt"
"iedereen doet het" - "waar bemoeit u zich mee" - "zal ik het licht eens uit jouw domme ogen slaan"
En zo nog vele vele andere redenen om dit gedrag goed te praten.
En waarom heb ik deze tic ?
Ik denk omdat ik het toch van de zotte vind dat de openbare ruimte steeds ontoegankelijker
wordt voor de voetganger. Beperkt of niet. Er komen steeds meer auto's.
Dus moeten voetgangers ruimte inleveren. Want de heilige koe is ons allesie.
Jammer voor ouderen met een rollator, mensen in een invalidewagen, spelende/fietsende kinderen
visueel beperkte medeburgers of mensen die anderszins hier overlast van ondervinden.
(bijvoorbeeld gewoon gezellig naast elkaar lopen i.p.v. in ganzenpas de hindernissen te hoeven nemen.)
Maar het ergst blijft toch de boodschap.
De boodschap die we overal om ons heen zien:
Schijt aan de rest.
Mijn auto moet voor mijn deur. Desnoods in het openbaar groen of op het trottoir.
Heeft u daar last van ? Jammer dan. Uw probleem interesseert me niet.
En wie er wat van zegt kan minimaal een grote bek of zelfs een knal krijgen.
Ikke-Ikke-Ikke.
Daar worden wij wij-denkers wel eens heel verdrietig van.
Wilt u meer info - foto's - uw mening kwijt of meehelpen aan onze
VoetgangersVereniging EdamVolendam i.o. ? edamvolendamschoon@telfort.nl